నా
పేరు సాగర్. మా అమ్మానాన్నలకు ఒక్కడే
కొడుకుని. నా వయసు పదహారు
సంవత్సరాలు. మా నాన్నకు ఒక
చెల్లి ఉంది. అమె పేరు
కవిత. వయసు ముప్పై రెండు.
నా చిన్నప్పుడు తనే నా ఆలనా
పాలనా చూసేది. దాదాపు నాకు ఏడు సంవత్సరాలు
వచ్చేవరకూ ఆమే నాకు స్నానం
చేయించేది. తరువాత ఆమెకి పెళ్ళి అయిపోయింది.
మా మావయ్యకి హైదరాబాద్ లో జాబ్. అక్కడకి
వెళ్ళిన తరువాత, ఎప్పుడో చూడడం తప్ప, రెగ్యులర్
గా కలిసింది లేదు. ఇప్పుడు ఇంటర్
లో జాయిన్ అవ్వడం కోసం ఆమె ఇంటికి
వచ్చాను. రాగానే నన్ను ఆప్యాయంగా కౌగిలించుకుంది.
నాకు ఒక గది చూపించి,
నా సామాన్లు అందులో సర్దుకోమంది. సర్దుకున్నాక, హాల్ లోకి వచ్చాను.
ఇద్దరం కూర్చొని కబుర్లలో పడ్డాం. ఆమెతో కబుర్లు చెబుతున్నపుడు
ఒక విషయం గమనించాను. ఎందుకో
ఆమె చాలా డల్ గా
ఉంది. అదే విషయాన్ని ఆమెని
అడిగితే, ఏమీ లేదని దాటేసింది.
పట్టు వదలకుండా మళ్ళీమళ్ళీ అడిగేసరికి, “చిన్నపిల్లాడివి, నీకు చెప్పినా అర్ధం
కాదులే.” అనేసి, లేచి వంటగదిలోకి పోయింది.
