ఉదయం
నిద్ర లేచేసరికి 11 అయింది.బ్రెష్ వేసి సోఫాలో కూర్చున్నాను
బద్దకంగా. అంటీ టీ తీస్కొని
వొచింది. నా కిచి పక్కన
కూర్చుంటూ "ఏంటి..అయ్య గారు
..నిద్ర ఇరగ దీసినట్టున్నారు ...."అంది నవ్వుతు. టీ
ని టేబుల్ మీద పెడ్తూ బద్దకంగా
వొళ్ళు విరుచుకొని "హ...అంటీ...ఇంకా
నిద్ర పోవాలి అనిపిస్తుంది...."అన్నాను. "నీ పనే బాగుంది
రా....వొచి వారం కూడా
కాలేదు....ఒకటి కబ్జా, ఒకటి
బోణి చేసావు...."అంది నవ్వును ఆపుకుంటూ.
"అదంతా తమరి చలవే కదా...."అన్నాను టీ ని తీస్కొని
సిప్ చేస్తూ. "మరి గురు దక్షిణ
ఎం లేదా..."అంది. "ఎం కావాలో ఆదేశించండి
రాణి వారు...."అన్నాను శిరసు వొంచి. తను
నవ్వుతు "చిన్నపుడు మా అమ్మ వాళ్ళు
సిగ్గు బిళ్ళ చేయించలేదు ..అది
చేయించు..."అంది వోచే నవ్వుని
బలవంతంగా ఆపుకుంటూ. "సిగ్గు...బిళ్ళ...నా...అదేంటి .....??"అన్నాను అర్ధం
కాక. "సిగ్గులను దోచుకుంటావు కాని...సిగ్గు బిళ్ళ గురించి తెలియదా...."అంటూ ఒక మొట్టి
కాయ వేసింది. "పాపిడ బిళ్ళ గురించి
విన్నాను కాని ఈ సిగ్గు
బిళ్ళ గురించి వినలేదు....ఎక్కడ పెట్టుకుంటారు దాన్ని..."అన్నాను ఆలోచిస్తూ.
