మొగుళ్లను మార్చుకుని మరీ ధెన్గిన్చుకున్తున్న కాలేజ్ లెక్చరర్స్ సంధ్య, వకుళ.... Part-16

‘ఎంత సిగ్గులేనివాడునా మొగుడుతన కళ్ళ ముందరే నేనుమరో మగాడితోపూకుపచ్చడి చేయించుకున్నా నన్ను దగ్గరికి లాక్కుంటున్నాడు’ అనే భావం ఒకవైపు,‘నేచెప్పకపోయినా నా మనస్సులో కోరికనితీర్చే విశాల హృదయం కలవాడునామొగుడు’ అనే ఆలోచన మరోవైపుమెదిలింది‘రెండోదే కరెక్ట్’ అనుకుని ‘ఇప్పుడు నన్నేంచేయకు వికాస్ నా ఒళ్ళు హూనంచేశాడు నీ శిష్యుడు’ అన్నానునావీపుమా ఆయన వైపుండేలా ఒకపక్కకి తిరిగి పడుక్కుంటూ  ‘సరేనీకుమూడొస్తే నన్ను లేపు’ అన్నాడునా తొడలమధ్యతన తన తొడ దూర్చితన
పొత్తికడుపుని నా పిరుదులకి బలంగాఅదుముతూ పడుక్కున్నాడునిగడ దన్నిన వికాస్ అంగం నా రెమ్మలఅడుగు భాగాలపై రుద్దుకోడంతో అవి మళ్ళీ చెమర్చి‘మరో రౌండేయించుకోమని నామనస్సు పోరినా నిస్త్రాణగా ఉన్ననా శరీరం ‘ససేమిరా’ అనడంతో కళ్ళు మూసుకున్నానే!ఎలాఉంది వకుళా! నా రంగ ప్రవేశం!! " అన్నాను కళ్ళెగరేస్తూ! "అదిరిపోయిందే! నీకూ బాగా నచ్చినట్లుందిఎన్నడూమాట్లాడనిదానివిబూతులు కూడా ఉపయోగిస్తూ చెప్పావ్నాకూనీలాగేమొగుడి కళ్ళ ముందే మరోమగాడితో దెంగించుకోవాలనే కోరిక కట్టలు తెంచుకుంటూందే!ఎవరో ఎందుకూమీఆయనతోనే!  ఎప్పుడేర్పాటుచేస్తావ్!? " అంది వకుళ" ఇప్పుడే!ఇంటికెళ్ళి వికాస్ ని తీసుకొస్తా! " అంటూ లేచాను"సర్లే!నాటకాలాడకు దానికిబోల్డెంత ప్లానింగ్ కావాలని నీకు తెలియనట్లు నీకధ పూర్తి చెయ్యి" అంటూ నన్ను కూర్చోపెట్టేసింది. తెల్లవారు ఝామున నా స్థనాలపైమగాడి వేళ్ళ స్పర్శ తెలిసేసరికిమెల్లిగాకదిలాను"హేపీ బర్త్ డేమన జీవితాంతం నేను ఇటువంటి మేలుకొలుపులునే పలుకుతూనే ఉండాలి" అంటూ ఓ చేత్తోనన్ను మరింత దగ్గిరగా అదుముకునిమరోచేత్తో నా చనుమొనల్ని సుతారంగాపుణికేడువికాస్వాటిమీద వెంకట్ పళ్ళ గాట్లని వికాస్వేళ్ళు కెలకడంతో "భగ్గు" మనే మత్తైన మంటతోనాకు పూర్తిగా తెలివొచ్చింది‘ఎనిమిది దాటిందిలేద్దామా సంధ్యా’  చెవిలోవికాస్ మంద్రమైన మేలుకొలుపు"ఛీ" అంటూ సిగ్గుతో మొగ్గలాముడుచుకుపోయానురాత్రి జరిగిన "వ్యవహారం" గుర్తుకురావడంతో ‘ఏయ్ఏమైంది? థాంక్స్ కూడా చెప్పవా’ అన్నాడునన్ను సున్నితంగా తనవైపు తిప్పుకుంటూ ‘ప్రెజ్ంట్ ఇచ్చినప్పుడు చెప్తాలే’ అన్నాను‘నే ప్రెజంట్ ఇచ్చేసిఎనిమిది గంటలైందినువ్వు సరే అంటే ఇటువంటివిమళ్ళీ మళ్ళీ ఇస్తా’ అన్నాడుమా ఆయన ‘అదేమిటి’ అన్నానుమొదట అర్థం కాక ‘అప్పుడేవెంకట్ ని మర్చిపోయావా’ అన్నాడుకొంటెగా. ‘అంటేవెంకటా నా బర్త్ డేప్రజెంట్!నా బుగ్గల్లోంచి వెచ్చటిఆవిరి  పైగాఇటువంటివి మళ్ళీ మళ్ళీ ఇస్తాడాఎంతసిగ్గులేకుండా మాట్లాడుతున్నాడో’ అనుకున్నా ‘నువ్వు సిగ్గుని పూర్తిగా మర్చిపోయావు వికాస్’ అన్నా మా ఆయనమెడ చుట్టూ చేతులేస్తూ‘తప్పేమిటట!!’ అంటూ నా పెదాలందుకోబోయాడు‘ఇంకెంతమంది మగాళ్ళనిలా పరిచయం చేస్తావు బాబూ’ అంటూ గువ్వపిట్టలా అతడి కౌగిలిలో ఒదిగిపోయాను. ‘మనిద్దరికీ నచ్చిన జంటలు తగిల్తేప్రతిరోజూ’అంటూన్నవికాస్ పెదాల్నలా వదిలేస్తే ఇంకేమేం అంటాయో అని భయమేసినా పెదాల్తోమూసేశా! ఇంకేముందితను నా మీదికెక్కేసినాలోకి కసుక్కున దిగబడిపోయాడుఓపదినిముషాల్తరువాత మా ఇద్దరి శరీరాల్లోవేడి చల్లారింది మేమిద్దరం తయారై రెస్టరాంట్ చేరేసరికి తొమ్మిదిన్నరవెంకట్ వెయిట్ చేస్తున్నాడు మాకోసంగుడ్ మార్నింగ్ చెప్పినాకోసం కుర్చీ వెనక్కి లాగి పట్టుకుని నిలబడ్డాడుఏంజరగనట్ట్లుగానేఅతడి మొహం చూడడానికి నాకుసిగ్గు ముంచుకొచ్చిందిమగాళ్ళు బ్రేక్ ఫాస్ట్ ఆర్డర్ చేస్తూంటే మరోవైపు చూస్తూ కూర్చున్నానుఅవి వచ్చిన తర్వాత మగాళ్లు వర్క్ విషయాలు మాట్లాడుకుంటూన్నావెంకట్టెన్స్ గా ఉన్నట్లు గమనించినేను మౌనంగా బ్రేక్ ఫాస్ట్ ముగించానువెంకట్ మరోరోజు అక్కడే ఉండి మిగిలిన పన్లుచేయాలని నిర్ణయమైపోయిందిమా బాగ్స్ కోసం వెయిట్ చేస్తూంటే‘మేమ్’ అన్న వెంకట్ పిలుపువినిపించిందిసిగ్గుతో నాకళ్ళు వాలిపోతూన్నాతప్పక అతడి మొహంవైపు చూశానుటెన్షన్ కొట్టొచ్చినట్లు కనిపిస్తూంది ఏమిటన్నట్లు కనుబొమ్మలెగరేశాను నవ్వాపుకుంటూ "..రండి సర్ మెడికల్షాప్ కి వెళ్దాం’ అనిగొణిగాడు‘నేనెందుకూ?’ అన్నాను ఆశ్యరపోతూఐ పిల్కోసంఆ మెడికల్ షాప్ కి వెళ్ళానుఅక్కడ ఒక ఫిఫ్టీ ప్లస్ఆవిడొక్కర్తే ఉంది‘ఎందుకూ? ఎవరికీ?నీ గర్ల్ ఫ్రెండ్కోసమా!ఎంతసేపైంది మీరు కలుసుకుని??’ లాంటిప్రశ్నల్తో నా ప్రాణాలు తోడేసి.ఆ అమ్మాయిని తీసుకునిరా!కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పాలి’ అంటూ నాకివ్వకుండా నన్నుతరిమేసిందినిన్న నా పొరపాటు వల్లమీకేం ఇబ్బంది కలుగుతుందో!అందుకనిమీరు కూడా వస్తే!’ అంటూనీళ్ళు నమిలాడు వెంకట్ ‘ఛీ’ అన్నాను జేవురించినమొహంతో.. ‘సర్మీరుకూడా రండిమేమ్ మొహమాటపడుతున్నారు’ అన్నాడు వెంకట్ ‘నేనెందుకూ?’ అన్నాను ఆశ్యరపోతూఐ పిల్కోసంఆ మెడికల్ షాప్ కి వెళ్ళానుఅక్కడ ఒక ఫిఫ్టీ ప్లస్ఆవిడొక్కర్తే ఉంది‘ఎందుకూ? ఎవరికీ?నీ గర్ల్ ఫ్రెండ్కోసమా!ఎంతసేపైంది మీరు కలుసుకుని??’ లాంటిప్రశ్నల్తో నా ప్రాణాలు తోడేసి.ఆ అమ్మాయిని తీసుకునిరా!కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పాలి’ అంటూ నాకివ్వకుండా నన్నుతరిమేసిందినిన్న నా పొరపాటు వల్లమీకేం ఇబ్బంది కలుగుతుందో!అందుకనిమీరు కూడా వస్తే!’ అంటూనీళ్ళు నమిలాడు వెంకట్ ‘ఛీ’ అన్నాను జేవురించినమొహంతో.. ‘సర్మీరుకూడా రండిమేమ్ మొహమాటపడుతున్నారు’ అన్నాడు వెంకట్ ‘.అప్పటికి గానీ మీరిద్దరూ రాత్రివాయించుకున్నట్లు అందరికీ తెలియదు. అలసిపోయిన మొహాల్తోముందు మీరిద్దరుబాక్ గ్రౌండ్ లో ఏడుపు మొహంతోనేను. మన గ్రూప్ ఫొటోతీసి ఐ పిల్ కంపినీవాళ్ళు ఎడ్వవర్టైజ్మెంట్ కి ఉపయోగించుకుంటారు’ అనివెంకట్ అమాయకత్వానికి వికాస్ నవ్వినా తన కళ్ళల్లో ఎంబారస్మెంట్. (చిన్నతనం??) ని గమనించి, నేనుసిగ్గుతో కుంచించుకుపోయాను‘మరెలా సర్’ అంటూవికాస్ ఎర్రబడిన మొహాన్ని దించుకున్నాడు ‘డోన్ట్ వర్రీ వెంకట్మరో షాప్లో మేమిద్దరం కొంటాంలే’ అన్నాడు అతడి భుజాన్ని తట్టుతూ‘అంత ప్రమాదమేమీ లేదు ఇవాళ నెల స్నానమై ఆరో రోజు’ అన్నానుకొద్దిగా కోపంతో వికాస్ మొహం లో కొంతరిలీఫ్ కనిపించినా..ఇంకా టెన్స్ గాఉన్నాడనిపించింది నాకు.‘సారీ సంధ్యానువ్వుజాగ్రత్తగా ఉంటావన్న విషయం మర్చిపోయాను’అన్నాడుచిరునవ్వుతోవెంకట్ కి ఇంకా అర్థంకాలేదులాఉందిమొహంలో ఇంకా టెన్షన్‘ఆడాళ్ళకిరుతుక్రమం ఐనతర్వాత మొదటి, ఆఖరి వారాల్లో వాళ్లపూ..కుల్లోమగాళ్లెంత కార్చినా పిల్లలు పుట్టరు’ అని వికాస్ "సేఫ్పిరియడ్ " ని పచ్చిగా వివరింఛాడు. ‘థాంక్స్ మేమ్రాత్రి నాకు చాలా సేపునిద్ర పట్తలేదంటే నమ్మండిఈ విషయం చెప్పుంటే నైట్అవుట్ చేసిండేవాళ్ళంగా’ అన్నాడు వెంకట్ నవ్వుమొహంతోనాకొళ్ళు మండింది‘వెంకట్మీ బాస్ ఎలాచేశాడు మీఆవిడని! "..లోపలిదాకా" తీసుకెళ్ళి వదిలేశాడాలేక ఆఖరి క్షణంలో "దాన్ని" బయటికి లాగేశాడా’ అనడిగాను వెటకారంగావెంకట్ మొహం మాడింది‘పూర్తిగాలోపలికి గెంటే వదిలారు మేమ్అప్పుడేరెండు రోజులైందిసరళ తో అర్జెంట్ గామాట్లాడాలి’ అన్నాడు తన సెల్ ఫోన్బయటికి తీస్తూ ‘అవసరంలేదు వెంకట్నేను స్టెరిలైజ్డ్ అని చెప్పాను. ..మర్చిపోయావా’ అని అతడ్ని ఆపి‘ఎందుకు సంధ్యాకుర్రాడి మూడ్ పాడు చేస్తావ్వాడీరోజంతా బోల్డు పనులు చేయాలి’ అనినన్ను బయల్దేరదీశాడు వికాస్ ‘ఉట్టిగా తమాషా చేశా వెంకట్మీ బాస్ సేఫే. అనిపైకి అన్నా. నాకు తెలీకుండా వికాస్సేఫెప్పుడయ్యాడూ?తరవాత చూద్దాంలే అదిఅనిమనస్సులో అనుకుని. మళ్ళీ కలుద్దాంబై’ అనివాడి చేయి నిమిరి బయల్దేరా. రెండు గంటల్నించి వికాస్ హుషారుగా కబుర్లు చెప్తూమధ్య మధ్య లో టైమ్చూసుకుంటూ డ్రైవ్ చేస్తున్నాడునిన్న రాత్రి వ్యవహారం ఊసెత్తలేదెవ్వరం ‘టైమ్ ఎందుకు చూస్తున్నావ్’అని అడిగాను‘మామేనేజింగ్ కమిటీ మీటింగ్ జరుగుతూందినాప్రాజెక్ట్ బ్రహ్మాడంగా జరిగిందినేననుకున్న ప్రమోషన్ వస్తుందనుకుంటామెసేజ్ కోసం చూస్తున్నా’ అన్నాడుఏదోపెద్ద హోటల్ ముందు కనిపించింది‘ పన్నెండైంది.. .ఇంకో గంట డ్రైవ్భోజనానికాగుదాం’ అంటూ కార్ ఆపాడుముగించిబయల్దేరేసరికి మరొక అరగంటకారెక్క బోతూంటేవికాస్ సెల్ ఫోన్ మోగిందివాళ్లబాస్ ఉత్సాహంగా మొదలెట్టాడునెమ్మదిగా వికాస్ మొహంలో రంగులు మారాయి‘ఓకే సర్లెటజ్ హోప్ఫర్ ది బెస్ట్షూర్ సర్తప్పకవస్తాం’ అంటూ నిరుత్సాహంగా ముగించికార్ వైపు కదిలాడు ‘నేడ్రైవ్చేస్తాలే వికాస్’ అంటూ కీస్ తీసుకున్నా డోంట్ వర్రీ వికాస్’ అన్నాఒక పది కిలోమీటర్లు వెళ్ళింతర్వాత‘ఇంచుమించు అయిపోయిందేఒకే మెంబర్ ‘రేపు డిసైడ్ చేద్దాం’ అంది ‘ఏమిటో మీ మాధురీమేమ్ అబ్జక్షన్’ అన్నాను‘ఆవిడే అని ఎలాగుర్తు పట్టావ్’ అన్న్నాడు‘మీ కమిటీ లోఒకే ఆడ మెంబరని నాకుతెలుసులే’ అన్నాను ‘మాధురీ మేడం నన్నేదో ఇంటర్వ్యూచేస్తుందట ఆవిడ దగ్గిర బంధువువరసకిమరిదినాకు పోటీ దారు మదన్సర్ కి నా ప్లానింగ్అంటే ఇష్టం మరోవైపు ఫామిలీలింక్స్ వాళ్ళిద్దర్నీ ఎలా ఇంప్రెస్ చేయాలో’ అంటూ ఆలోచనలో ములిగిపోయాడు వికాస్. కాసేపట్లో ఇల్లు చేరాం‘ దేనికివస్తామంటున్నావ్’ అడిగానులోపలికెళ్ళి ఫ్రెష్ అయి మంచం మీదచేరిన తర్వాత ‘ఇవాళ వాళ్ళ మారేజ్డేవాళ్ళింట్లోనే పార్టీమనిద్దర్నీ సాయంత్రం ఆరింటికి రమ్మంటున్నారుఏదో ప్రెజంట్ కొనాలి.ఆలోచించు’ అంటూ కళ్ళు మూసుకున్నాడునేనూఅలసటతో కళ్ళు మూసుకున్నానుఇద్దరికీ నిద్ర పట్టినట్లుందినేనుకళ్ళు తెరిచేసరికి వికాస్ మెలుకువగానే ఉన్నాడుగడియారం వైపుచూశానుఐదైంది‘ఏమిటాలోచిస్తున్నావ్ లేమనం వెళ్ళాలి’ అన్నాను.. .సమాధానం చెప్పకుండా నానడుం మీద చెయ్యివేసి మీదికిలాక్కున్నాడు ‘వద్దుప్రెజంట్ కొనాలన్నావుగా’ అన్నా వినలేదు..‘ఈపని కి మాత్రం ఏదీఅడ్డు రాదు’ అంటూనే వికాస్కి దగ్గరగా జరిగానుతన మూడ్ బాగుచేద్దామని.వెంటనేమొరటుగానాపెదాల్ని ఆక్రమించుకున్నాడు…..…(Written by Sandhya --- To be continued in Part-17)