ఇక
ఆ రోజంతా అత్త ఎందుకో విచిత్రంగా
ప్రవర్తించింది. కన్నార్పకుండా నన్నే చూస్తూ ఉండడం,
ఏమైనా అడిగితే, అదోరకంగా విసుక్కుంటూ “వెదవా…”
అని తిట్టడం. కానీ. తను అలా
తిడుతున్నప్పుడు మాత్రం ఆమె బుగ్గలూ, పెదవులూ
విచిత్రంగా మెరిసేవి. అవి ఎంత అందంగా
ఉన్నాయంటే, బుగ్గల్ని బూరెల్లా, పెదవుల్ని జిలేబీల్లా తినేయాలన్నంత కసిగా. కానీ, ఆ రోజంతా
మావయ్యకు దగ్గరదగ్గరలో తిరుగుతూ ఉండడంతో కుదరలేదు. రాత్రి తను పడుకోడానికి వెళ్తుంటే
“గుడ్ నైట్..” అని చెప్పాను. అత్త
ఒక్కక్షణం ఆగి, మళ్ళీ కన్నార్పకుండా
చూసి, చిన్నగా సిగ్గుపడి వెళ్ళిపోయింది. నాకు తను ఎందుకు
అలా చేస్తుందో అర్ధం కావడంలేదు. కానీ
ఆమె అలా చేసేకొలదీ, తనను
కొరుక్కుతినేయాలన్న కోరిక మాత్రం విపరీతంగా
పెరిగిపోతుంది. తన సంగతి, మర్నాడు
మావయ్య ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయాక
చూద్దాం అనుకొని, నేను నా గదికిపోయి
నిద్రపోయాను.
మర్నాడు
మావయ్య ఆఫీస్ కు వెళ్ళిపోయాక,
మెల్లగా వంటగదిలోకి చేరాను. అత్త ఏదో పని
చేసుకుంటుంటే, వెనకనుండి వెళ్ళి కౌగిలించుకున్నాను. అత్త ఉలిక్కిపడి, నన్ను
విడిపించుకొని, “ఏంటీ!?” అంది గంభీరంగా. అత్తను
ఎప్పుడూ అలా చూడలేదు. అందుకే,
బిక్కమొహం వేసుకొని చూసాను. “నాకు ఒకగంట వరకూ
నీతో మాట్లాడే తీరిక లేదు. పోయి
స్నానం చేసి, టీ.వీ
చూస్తూ కూర్చో.” అంది అంతే గాంభీర్యంగా.
నేను బిక్కచచ్చిపోయి, ఫ్రెష్ అయ్యి, టీ.వీలో మునిగిపోయాను.
ఒక అరగంట తరువాత అత్త
ఒక పెద్ద సంచి తీసుకొని,
నాతో ఏమీ చెప్పకుండానే బయటకి
వెళ్ళిపోయింది. మళ్ళీ అరగంట తరవాత,
ఆ సంచినిండుగా ఏదో తెచ్చింది. సంచి
అయితే నిండుగా ఉంది గానీ, అది
బరువుగా ఉన్నట్టు అనిపించలేదు. “ఏమిటబ్బా అదీ!” అని నేను
ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, తను చాలా సీరియస్
గా తన గదిలోకి పోయి,
తలుపువేసేసుకుంది. నిన్న బాత్ రూంలో
ఏదో తప్పుచేసానేమో అన్న భావన బలంగా
నాటుకోసాగింది నాలో. “ఏం తప్పు చేసానబ్బా!”
అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా, తను లోపలకి వెళ్ళిన
అరగంట తరువాత, తలుపును కాస్త తెరిచి, “కన్నా..”
అని పిలిచింది. నేను చప్పున ఆమెవైపు
చూసాను. “లోపలకి రా”
అన్నట్టు తలతో సైగ చేసి,
లోపలకి పోయింది. నేను తల దించుకొని,
నెమ్మదిగా, తలుపు తోసుకొని లోపలకి
వెళ్ళాను. నా వెనకే తలుపు
మూసుకుంది. చప్పున తలెత్తి చూసి, ఎదురుగా కనిపించిన
దృశ్యాన్ని చూసి, ఒక్కసారిగా షాక్
అయ్యాను. అయితే అది ఆనందంతో
కూడిన షాక్. ఎదురుగా మంచంమీద,
దుప్పటి కూడా కనిపించకుండా మల్లెపూలు
చల్లి ఉన్నాయి. నేను వెనక్కి తిరిగి
అత్త వైపు చూసాను. తలనిండా
మల్లెపూలు పెట్టుకొని, తెల్లటి పట్టుచీరకట్టుకొని అప్సరసలా మెరిసిపోతూ ఉంది. దానికి తోడు,
సిగ్గుతో తల వంచుకొని ఉందేమో.చూస్తేనే కారిపోయేలా ఉంది. ఒళ్ళంతా జివ్వుమంటుండగా,
నెమ్మదిగా ఆమె దగ్గరకి వెళ్ళి,
ఆమె భుజాలపై చేతులువేసి, “అత్తా!” అని పిలిచాను. తలదించుకొనే
“ఊఁ..” అంది. “పొద్దున్నుండీ చిరాకుగా ఉంటే నా మీద
కోపం వచ్చిందేమో అనుకున్నా..” అన్నాను. అత్త తలదించుకొనే చిన్నగా
నవ్వింది. “మరి ఎందుకలా ఉన్నావూ?”
అన్నాను. చటుక్కున తలెత్తి “ఛీపో..” అనేసి, మళ్ళీ తలదించుకుంది. వేళ్ళతో
గడ్డాన్ని పట్టుకొని పైకెత్తుతూ, “నిన్న బాత్ రూంలోనే
ఏదో జరిగిందీ అని నా అనుమానం.
ఏం జరిగిందత్తా?” అన్నాను. అత్త చటుక్కున నన్ను
గట్టిగా కౌగిలించుకొని, నా గుండెలపై తల
దాచుకుంది. “ప్లీజ్! చెప్పత్తా!” అన్నాను. అత్త నా ఛాతీపై
ముద్దు పెట్టుకొని, “చిట్టెలుక గాడికి చెప్పినా తెలియదులే..”
అంది. అత్త తలని మళ్ళీ
పైకెత్తాను. అత్త కళ్ళు దించుకొని
ఉంది. పెదవులు పగడాల్లా మెరుస్తున్నాయ్. చూస్తూనే దాహం వేసి, కింది
పెదవిని చిన్నగా చప్పరించి, “చెప్పొచ్చుకదా..” అన్నాను. చెప్పనూ అన్నట్టుగా తల అడ్డంగా ఊపింది.
“అయితే నేనే తెలుసుకుంటాలే.” అన్నాను.
“తెలుసుకోవాలంటే ఇలా కాదు.” అంది.
“మరి ఎలా!?” అన్నాను. “అత్త కావాలీ అన్నావు.
అత్త వస్తే ఇలాగే ఉండిపోతావా?”
అంది నా వీపుమీద గిచ్చుతూ.
నేను బదులుగా అత్త నడుము గిచ్చాను.
చిన్నగా కులికింది. నేను మెల్లగా ఆమె
పిరుదులు నిమురుతూ, “మరి ఏం చేయాలీ?
మొత్తం బట్టలన్నీ వేసుకున్నావుగా.” అన్నాను. అత్త తల ఎత్తి,
నన్ను చూసి, “అన్నీ విప్పేస్తే అందం
ఏముందిరా చిటెలుకా! ఒక్కొక్కటీ విప్పుతూ, ప్రతీ విషయాన్ని పరిశీలిస్తేనే
అందం.” అంది. “అవునా!” అంటూ, కాస్త దూరంగా
జరిగి, అత్తను పైనుండి కిందవరకూ చూసాను. కొత్తకొత్తగా కనిపించింది. పట్టుచీర చాటున కనిపించీ, కనిపించకుండా
ఊరిస్తున్న నడుము, పైత చాటున కవ్విస్తూ
ఒదిగిపోయిన స్థనాలు, పూల వాసన..మొత్తానికి
మత్తుగా ఉంది. నాకు ఎన్నో
సినిమాల్లో చూసిన శోభనం సీన్లు
గుర్తుకొచ్చాయి. అచ్చం కొత్త పెళ్ళికూతురిలాగే,
సిగ్గుపడుతూ తల దించుకొని, సన్నగా
నవ్వుతుంది. అకస్మాత్తుగా నేను పెద్దాడినైపోయాను అన్న
ఫీలింగ్ వచ్చేసింది. నెమ్మదిగా అత్త దగ్గరకి నడిచి,
ఆమె నడుము మీద చేయివేసాను.
అత్త శరీరంలో సన్నని వణుకు. ఆ వణుకు నాకు
కూడా పాకిందేమో, నా చేతులు కూడా
సన్నగా వణుకుతున్నాయి. అలా వణుకుతున్న చేతుల
తోనే, అత్త నడుమును ఒకసారి
గట్టిగా నొక్కాను. “మ్..” అంది గట్టిగా
ఊపిరిపీలుస్తూ. అత్త అలా ఊపిరి
పీలుస్తుంటే, స్థనాలు లయబద్దంగా కదులుతున్నాయి. వాటి లయ చూస్తుంటే,
నా గుండె లయ తప్పుతుంది.
అత్త ఒక్కక్షణం కళ్ళెత్తి చూసి, మళ్ళీ దింపేసింది.
ఆ ఒక్కక్షణంలోనే, ఏదో ఒకటి చెయ్యి
అన్న ఆహ్వానం కనిపించింది. దాంతో నెమ్మదిగా నడిపించుకుంటూ
మంచమ్ మీద పడుకోబెట్టాను..... (Written by Pranay... To be continued in Part-17)
Post a Comment