Pramila, Kavitha aunty la tho Ramesh, Ravi la dengudu..... Part-01

రైతు బజార్ లో కూరగాయలు కొంటున్న ప్రమీల, తననూ ఎవరో తదేకంగా చూస్తున్నారనిపించి, అటూ ఇటూ గమనించింది. ఆమె అనుమానం నిజమే. ఒక పదిహేడూ,పద్దెనిమిదేళ్ళ అబ్బాయి ఆమెని తినేసేట్టు చూస్తున్నాడు. అతను అలా చూస్తుంటే, చాలా ఇబ్బందిగా అనిపించింది ఆమెకి. ఎందుకంటే, ఆమె కొడుకు కూడా అదే వయసులో ఉంటాడు. అంతలోనే ఒక అనుమానం. కుర్రాడు తనని చూస్తున్నట్టుగానే, తన కొడుకు మరో ఆంటీని ఇలాగే చూస్తాడా! అని. అంతలోనే మరో అనుమానం. ‘ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు తను పైట విషయంలో చాలా నిర్లక్ష్యంగా ఉంటుంది. అసలే తనవి పెద్దగా ఉంటాయి. ఎంత దాచుకున్నా, జాకెట్ నుండి బయటకి దూకడానికి రెడీగా ఉంటాయి. కొంపతీసి తన కొడుకు కూడా వీడిలాగే…’ అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా
ఏంటే! ఏదో ఆలోచిస్తున్నావూ!?” అంది ఆమె కూడా వచ్చిన స్నేహితురాలు కవిత. ప్రమీల ఆమెకి కుర్రాడిని కళ్ళతోనే చూపించి, “వాడు నన్ను తినేసేటట్టు చూస్తున్నాడే.” అంది. కవిత నవ్వి, “అలా ఎవరో ఒకరు చూస్తూ ఉండడం సహజమే కదే..” అంది. “అది కాదే, నాది వాడి అమ్మ వయసు. నన్ను చూస్తున్నట్టుగానే, వాడి అమ్మను కూడా అలాగే చూస్తాడా?” అంది ప్రమీల. “చూస్తే చూడొచ్చు.. వయసు అలాంటిదీ..” అంటూ ముందుకు కదిలింది కవిత. ప్రమీల ఆమె పక్కనే నడుస్తూ, “అది కాదే, మా రవిది కూడా అదే వయసు. వాడు కూడా నన్నూ..” అంటూ ఆపేసింది. కవిత మళ్ళీ నవ్వి, “వాడు మాత్రం స్పెషలా? నీ సంగతి ఏమో గానీ, చాలా సార్లు నన్ను మాత్రం తినేసేట్టు చూడడం గమనించాను.” అంది కవిత. ప్రమీల ఆశ్చర్యంగా, “అవునా! మరి నువ్వేమీ అనలేదా?” అంది. “ఏమంటానూ! వయసులో వాళ్ళకి అది సహజమే కదా. పైగా వయసు కుర్రాళ్ళు అలా చూస్తుంటే బావుంటుందే..” అంది కవిత కొంటెగా. ప్రమీల ఆమెను అపనమ్మకంగా చూసింది. “నీకూ బాగానే అనిపిస్తుందిలే..కాస్త ఆలోచించి చూడు.” అంది. ప్రమీల ఏదో ఆలోచిస్తూ వెనక్కి తిరిగి చూసింది. కుర్రాడు తన వెనకే ఫాలో అవుతున్నాడు. రెండు అడుగుల దూరంలోనే ఉన్నాడు. అతన్ని అంత దగ్గరగా చూడగానే గుండె ఝల్లుమంది. గబుక్కున తల తిప్పేసుకొని, కూరగాయలు తీసుకొని, కవిత తో పాటూ, బయటకు వచ్చేసింది. కవిత ఇల్లు దగ్గరే కావడంతో, అమె నడిచి వెళ్ళిపోయింది. ప్రమీల బస్ స్టాప్ దగ్గరకు వచ్చి, తన వెనక కుర్రాడు ఉన్నాడేమోనని చూస్తే, కనబడలేదు. “హమ్మయ్యా!” అనుకుంది. అక్కడ నిలబడ్డ కాసేపటికి బస్ వచ్చింది. బాగా రష్ గా ఉండడంతో, కష్టపడి ఎక్కి, లోపలకు దూరింది. కొద్దిసేపటి తరవాత, తన వెనక ఎవరో, తన పిర్రలపై చేయి ఆనించాడు. మళ్ళీ వాడేనా!? అనుకుంటూ, కళ్ళ చివరల నుండి గమనించింది. వాడే. ఒకసారిగా వళ్ళంతా ఝల్లుమంది. “అమ్మో! వీడేంటీ ఇలా తగులుకున్నాడూ?” అనుకుంది. అంతలో వాడు చిన్నగా ఆమె పిర్రను నొక్కాడు. అంతకు ముందు చాలా సార్లు ఇలా కొందరు టచ్ చేసారు గానీ, ఈడు పిల్లాడు నొక్కడం ఇదే మొదటిసారి. భయంతో, టెన్షన్ తో వాడి చేయి వణకడం తెలుస్తుంది. ఆమెకి నవ్వొచ్చి, “పోనీలే పాపం.” అనుకున్నది. ఆమె ఏమీ అనకపోయేసరికి, వాడికి కాస్త ధైర్యం వచ్చి, కాసేపు అలాగే నొక్కాడు. వాడు మొదట నొక్కినప్పుడు ఏమీ అనిపించక పోయినా, వాడు అలా నొక్కుతూ ఉంటే, కాసేపటికి ఆమెకి కూడా వేడెక్కసాగింది. ఆమె స్థితి వాడికి అర్ధమయిందో లేదో గానీ, వాడికి మాత్రం బాగా ధైర్యం వచ్చేసింది. ఆమె పిర్రల మీద చేయి తీసేసి, ముందుకి జరిగి, ఆమెకి ఆనుకొని నిలబడ్డాడు. ఆమె పిర్రల మధ్య చీలికలో, ఫేంట్ పైనుండే తన అంగాన్ని గుచ్చుతున్నాడు. వాడి గట్టిదనం గమనించి, “అమ్మో! అన్ని అడ్డంగా ఉంటేనే ఇలా గుచ్చుకుంటుదీ, ఏమీ లేకపోతే ఎలా ఉంటుందో..” అనుకుంది. అలా అనుకోగానే, ఆమెకి కింద నెమ్మదిగా తడెక్కడం మొదలయ్యింది. అంతలో వాడు సందు చూసుకొని, చేతిని ఆమె ముందుకు తెచ్చి, నెమ్మదిగా చీర చాటు నుండి, పొత్తికడుపుమీద వేసాడు. సారి ఆమెకి వణుకు మొదలయ్యింది. ఎవరైనా చూస్తున్నారేమోనని అటూ ఇటూ చూసింది. ఎవరి బిజీ లో వారు ఉన్నారు. వాడిని చెయ్యి తీయమని కసురుదామనుకుంది, కానీ మళ్ళీ పాపం అనిపించింది. అంతలో వాడు నెమ్మదిగా పొత్తికడుపు మీద నిమిరసాగాడు. ఆమె శరీరం నెమ్మదిగా వేడెక్కసాగింది. మళ్ళీ చుట్టూ ఒకసారి చూసింది. విపరీతమైన రష్ గా ఉండడంతో, ఎవరి చూపూ తమపైన లేదు. ఆమె అటూఇటూ చూస్తుండగానే వాడు నెమ్మదిగా ఆమె బొడ్డును కెలకసాగాడు. వాడు అలా చేస్తుంటే, ఆమెకి చాలా ఎగ్జైటింగ్ గా అనిపిస్తుంది. “కొద్దిసేపేగా! ఎంజాయ్ చేద్దాం.” అనుకుంటూ, వాడి చేతిని ఎవరూ గమనించకుండా, గబుక్కున చీరతో కప్పేసింది. వాడు ఈసారి చేతిని పైకి పాకించి, ఆమె స్థనాల మీదకి తెచ్చాడు. ఆమె ఊపిరి బిగబట్టింది. వాడి చేయి విపరీతంగా వణికిపోతుంది. వణుకుతున్న చేతితోనే ఆమె స్థనాన్ని, జాకెట్ పైనుండే చిన్నగా నొక్కసాగాడు. వాడి చిన్నిచిన్ని నొక్కుళ్ళకి, ఆమెకి వళ్ళంతా కంపనాలు పుడుతున్నాయి. “స్..బస్ లో ఎవరూ లేకపోతే ఎంత బావుణ్ణూ..” అనుకుంటూ ఉండగా, అంతలో బస్ సడెన్ గా ఆగింది. చెకింగ్ స్క్వాడ్ లోపలకి ఎక్కారు. వాళ్ళని చూడగానే, కుర్రాడు సందు చూసుకొని, కిటికీ నుండి దూకి పారిపోయాడు. వేడెక్కిపోయిన ఆమె శరీరం ఉసూరుమని నిట్టూర్చింది……. (Written by Pranay......... To be continued in Part-02)

Post a Comment