యాఅల్లా ఏం కష్టం తెచ్చిపెట్టావయ్యాఅంటూచదువుతున్న తెలుగు గ్రామర్టెక్స్ట్ బుక్ పక్కన పెట్టిగట్టిగా నిట్టూర్చాడుమొహమ్మద్ గౌస్ మొహిద్దీన్. పాపంమొహిద్దిన్ గారికి తెలుగు చాలా కష్టంగా వుంది..సహజమే మరి. మాటాడుతోంటేతప్పులేవీ రావు.. కానీ కాయితం మీదపెన్ను పెట్టేసరికల్లా అన్నీ అనుమానాలే..ఇదిచాలదన్నట్టు వ్యాకరణం ..ఆ సంధులు, సమాసాలు, ఛందస్సు.. వొద్దు మొర్రో అంటున్నా వినకుండా సెకండ్ లాంగ్వేజ్ తెలుగు తీసిన తండ్రిని ఏమీఅనలేక ఆ కోపం అంతాచదువుతున్న పుస్తకం మీద చూపించాడు..పోనీతెలుగు వొక్కటే అనుకుందాం అంటే.. దానికి తోడు లెక్కలు.. ఎదురింట్లోరామ శాస్త్రి పరిస్థితి కూడా అలాగే ఉంది.. కాకపొతే సబ్జక్ట్స్ వేరు.. మొహిద్దిన్ గారికి తెలుగు లెక్కలూ అయితే.. శాస్త్రి గారికి ఇంగ్లీషూ సైన్సు .. మరో మూడు నెలల్లోపబ్లిక్ పరీక్షలు..దానికి ముందు హోప్ టెస్ట్.. మర్నాడు క్లాసు రూమ్ లో ఇద్దరూమాటాడుకున్నారు.. అప్పటివరకూఇద్దరికీ మధ్య పెద్దగా స్నేహంలేదు,, కానీ ఇప్పుడు ఇద్దరికీఒకరితో ఒకరికి అవసరం పడింది.. ఒకలాచెయ్యి భాయ్ ..రాత్రి భోజనం చేసి మాఇంటికోచ్చేయ్ .. ఇద్దరం కలిసి చదువుకుందాం .. నాకుతెలుగూ లెక్కలూ నువ్వు చెప్పు నీకు సైన్సు, ఇంగ్లీష్నేను చెప్తాను... ఒకరోజు నేను నీకు చెప్తానుఒకరోజు నువ్వు నాకు చెప్పు.. అలాఒద్దు.. నువ్వే మా ఇంటికోచ్చేయ్..అన్నాడురామ శాస్త్రి.. ఇద్దరూ ఓకే అంటే ఓకేఅనుకున్నారు..
వీళ్ళిద్దరిపరిస్థితీ ఇలా వుంటే బీఏ చదువుతున్న వీళ్ళిద్దరి అక్కల పరిస్థితీ అలాగేవుంది..గాయత్రి కి కామర్స్ డౌట్.. రజియా కి ఎకనామిక్స్ డౌట్.. కంబైన్డ్ స్టడీ ఐడియా వీళ్ళకొచ్చినసమయం లోనే వాళ్ళిద్దరికీ కూడాఒచ్చింది రెండురోజుల వ్యవధి లో సోమేశ్వర శాస్త్రిగారి డాబామీద రెండు బల్లలూ నాలుగుకుర్చీలూ ఒక లైటూ ఏర్పాటైపోయాయి.. ఒక రెండు వారాలపాటు చదువులుబాగానే సాగాయి.. ఆ తరవాత.. గౌసేమొహిద్దిన్ గారి చూపులు పుస్తకంమీద కన్నా గాయత్రి మీదఎక్కువ అయిపోయాయి. పచ్చటి చేమంతి పువ్వు చాయలో వుంటుంది గాయత్రివొంటి చాయ... పరికిణీ వోణీ కట్టుకుని గాయత్రిచదువుతూ వుంటే.. గౌసే మొహిద్దిన్ చూపులు.. జాకేట్టుకీ పరికిణీ కీ మధ్య పచ్చగాకనపడుతున్న పొట్ట మీదా పమిటకొద్దిగా పక్కకి జారినప్పుడు గుండెల మీద కనపడే పెద్దసైజు బత్తాయి పళ్ళు ... వాటిమీద ...అతుక్కు పోయేవి.. మొదట్లో రామశాస్త్రి ఇది గమనించలేదు..కానీఈ పక్క చూపులు రోజురోజుకీఎక్కువైపోయాయి దాంతో ఒకరోజు రామశాస్త్రి గౌసే మొహిద్దిన్ నినిలదీశాడు .. ఎరా నువ్వు మాఇంటికి చదువుకోడాని వొస్తున్నావా లేక పొతే మాఅక్కని చూడ్డానికి వొస్తున్నావా అంటూ.. మొహిద్దిన్ లబ లబ మంటూనెత్తీ నోరూ కొట్టుకున్నాడు రామశాస్త్రి రెండు చేతులూ పట్టుకుని..భాయ్ తప్పైపోయింది క్షమించు ..ఇంకోసారి ఇలా జరిగితే నీచెప్పు తీసుకుని కొట్టు అంటూ బతిమాలాడు .. కొంచెంమెత్తబడ్డాడు రామశాస్త్రి . నేను క్షమించడం కాదుభాయ్ .. మా అక్క సంగతినీకు తెలీదు..ఇదింకా దాని నోటీసు లోకివెళ్లినట్టు లేదు ..దానికి తెలిస్తే.. మనిద్దర్నీ కట్టగట్టి గొయ్యి కూడా మనచేతే తీయించిపాతేస్తుంది..జాగర్త.. అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చాడు..
మళ్ళీపదిహేను రోజుల తరవాత మళ్ళీపక్క చూపులు మొదలయ్యాయి..ఈ సారి మొహిద్దిన్ఒక్కడే కాదు రామశాస్త్రి కూడాకలిసాడు. అవును మరి .. రజియా.. దంతపు బొమ్మకి ప్రాణం వొచ్చినట్టు ఉంటుంది..ఎర్రగా కాచిన పాల రంగులోవుండే వొళ్ళు..తనుకూడా పరికిణీ వోణీలలోనే తిరుగుతూ వుండడం తో.. మొదట్లో గమనించకపోయినా రామశాస్త్రి ఆమె అందాల్ని కన్నులపండువు గా చూడ్డం మొదలుపెట్టాడు... పాపం వాళ్ళిద్దరికీ ఈసంగతి ఇంకా తెలియదు.. చదవడంచదువుతూనే వున్నా మునపటి ఏకాగ్రత మాత్రం ఇద్దరికీ కూడా కుదరట్లేదు.. ఆడపిల్లలిద్దరూశ్రద్దగా చదువుకుంటూ వుంటే వీళ్ళిద్దరి బుర్రలుమాత్రం వేరే ఆలోచనల్లో మునిగితేలుతున్నాయి . ఒక రోజు రాత్రిపడుకున్నాక సుమారు రెండు గంటలప్పుడు మొహిద్దీన్కి దాహం వేసి మెలకువవొచ్చేసింది. వెళ్లి బిందె లో నీళ్ళుముంచుకుని తాగి తిరిగి తనపక్క దగ్గిరకి వొచ్చి పడుకోబోతూ గాయత్రి ,రజియా పడుకుని నిద్రపోతున్నవేపుచూసాడు.అతని నిద్ర మత్తంతాఒక్కదెబ్బకి వొదిలిపోయింది.తెల్లగా పుచ్చ పువ్వులా కాస్తున్నవెన్నెల వెలుగులో... ఒక కాలు జాపిఒక కాలు మడిచి వెల్లకిలాఒక మనోహరమైన భంగిమలో పడుకుని వున్న గాయత్రి దర్శనంఇచ్చింది . తెల్లటి పాల వెన్నెల వెలుగులో.. పచ్చటి వొంటి చాయ ఆవెన్నెల వెలుగులకి ఒక వింత కాంతినిఅద్దినట్టు వుంది..అసలు అక్కడ పడుతున్నకాంతి వెన్నెలదో లేక గాయత్రి వొంటిదోకూడా తెలియట్లేదు. లంగా కొద్దిగా పైకిలేచి గాయత్రి ఆచ్ఛాదన లేని పిక్కలు పచ్చగానున్నగా కనపడుతున్నాయి..పమిట కొద్దిగా పక్కకితప్పుకునివుంది . ఆమె ఉన్నతమైన వురోజాలుశ్వాసతో బాటు లయబద్దం గాపైకీ కిందకీ కదులుతున్నాయి..పక్కనే రజియా కూడా పడుకునేవుంది కానీ ఆమె బట్టలుపెద్దగా చెదిరిపోయి లేవు..
ఒకపదినిమిషాలు ఆ సౌందర్యాన్ని రెప్పకూడావెయ్యడం మర్చిపోయి చూసాడు మొహిద్దిన్. ఈ లోపల గాయత్రినిద్రలోనే కదిలి లంగా కిందకిలాగేసుకుని పక్కకి తిరిగి పోయింది. యా అల్లా యాఖుదా అనుకుంటూ పట్టని నిద్రకోసం ప్రయత్నం చెయ్యడం మొదలెట్టాడు. మొహిద్దిన్. ఆ మర్నాడు గౌసేమొహిద్దిన్ చిన్న పెన్ టార్చ్ఒకటి కొన్నాడు. తను గాయత్రి అందాల్నిచూడడానికి ఎలా తహతహ లాడిపోతున్నాడోరామశాస్త్రి కూడా రజియా అందాల్నిచూడడానికి అదేవిధంగా తహతహ లాడిపోతున్నాడని తెలుసుకాబట్టి, పైగా ఈ విషయంరామశాస్త్రి చూసి తనని నిలదీసిఆ తరవాత అగ్రిమెంట్ కిరావడం కన్నా తనే ముందుచెప్పేసి ఏ అవాంతరమూ రాకుండాచూసుకోడం మంచిదనే ఉద్దేశం తో ఆ మర్నాడుస్కూల్ లోనే మొత్తం జరిగిందంతాచెప్పేసి "నువ్వు మా అక్కని నీఇష్టం వొచ్చినట్టు చూసుకో భాయ్. నేను మీఅక్కని చూసుకుంటాను".. అంటూ బతిమాలాడు. ఒక పక్క రజియా బేగంగారి సొగసులు చూసే అవకాశం, రెండోపక్క సొంత అక్కని వేరెవరోచూడ్డం..చాలాసేపు రెంటి మధ్యా వూగీసలాడాడు.రామశాస్త్రి చివరికి"అలా వొద్దు మీ అక్కనీ మాఅక్కనీ కూడా ఇద్దరం కలిసేచూద్దాం"అన్నాడు ఒక పక్క సొంతఅక్కని అలా చూడ్డం తప్పనిమనసులో పీకుతున్నప్పటికీ. యెగిరిగెంతేసాడు మొహిద్దిన్.
ఇక్కడమన కధా నాయికలని పరిచయంచేసుకుందాం. గాయత్రి అయిదడుగుల అయిదు అంగుళాల పొడవు, కొద్దిగా బొద్దుగా వుండే వొళ్ళు, గుండ్రటిముఖం, పచ్చటి చేమంతి పువ్వు వన్నెలో వుండే వొంటి చాయ. నల్లటి నొక్కు నొక్కుల కురులు, ఉన్నతమైన వురోజాలు, ఈ పిల్లంటే ఇంట్లోఅందరికీ ముద్దే. ముఖ్యం గా గాయత్రి మేనత్త. ఆవిడ గాయత్రి తో ఎప్పుడు చెప్పినాఒకే మాట చెప్పేది.. నిన్నెవడుచేసుకుంటాడో కానీ వాడి జీవితంధన్యం అయిపోతుందే పిల్లా.. వాడు పూల పల్లకీఎక్కినట్టే .. ఏం నిద్ర పోయినాఇప్పుడే నిద్రపో పెల్లైయ్యాక నీకేలాగూ నిద్ర ఉండదూ అంటూవేళాకోళం చేసేది.. సామాన్యం గా క్లాసికాల్ డ్రెస్(పరికిణీ వోణీజాకెట్టు..)లోనే వుంటుంది. రజియాబేగం కొద్దిగా ఎరుపు కలిసిన తెలుపురంగులో వొంటి ఛాయా, గాయత్రీతో పోలిస్తే కొంచెం సన్నం అనిపిస్తుంది. ఒకఅరంగుళం గాయత్రి కన్నా పొట్టి. ఆఇంట్లో రెండు తరాలకి పుట్టినఆడపిల్ల .దాంతో రజియా బేగంకి ఇంట్లో ఆడింది ఆట పాడింది పాట.ఎత్తు పల్లాలు కూడాబాగా వుంటాయి..ఇంట్లో వున్నప్పుడు చుడీదార్ పైజమా వేసుకున్నా బైటికొస్తేమటుకు పరికిణీ వోణీజాకెట్టు..లోనే...
మొహిద్దిన్తన అక్కని ఎవరో చూస్తారనే దానికన్నాతను గాయత్రి ని చూడవచ్చు అనేదానికేఎక్కువ ప్రాముఖ్యం ఇచ్చాడు. అదేసమయంలో ఇంకో పాయింట్ కూడాలేవదీశాడు .రామశాస్త్రి .మా అక్కది చాలాగాఢ నిద్ర .. అయినా సరే దానికిమెలకువ రాకుండా జాగర్త పడాలి.. దానికేం ఫికర్ చెయ్యకు భాయ్ఆ జాగార్తలేవో నేను పడతా.. మీఅక్కదే కాదు మా అక్కదీగాఢ నిద్రే.. ఎవరికి మెలకువ వొచ్చినా రెండో వాళ్ళని లేపాలిఅని ఒప్పందం చేసుకున్నారిద్దరూ. మర్నాడు తెల్లవారుఝామున మూడుగంటలకి రామశాస్త్రి కి మెలకువ వొచ్చింది. అవును మరి లేవాలి అనినిశ్చయం చేసుకుంటే మెలకువ రాకేం చేస్తుంది? అటూఇటూ చూసాడు చేతులురెండూ పైకెత్తి తలకింద పెట్టుకుని రెండు పాదాలూ దగ్గిరకిముడుచుకుని తొడల్ని తెరిచి నిద్ర పోతోంది గాయత్రి.. వొంటిమీది బట్టలు పెద్దగా పక్కకి తప్పుకోలేదు. మొహిద్దిన్ ని లేపాడు. ఇద్దరూగాయత్రి కాళ్ళ దగ్గరికి చేరారు.. వణు కుతున్న చేతుల్తో గాయత్రి పరికిణీ ని లోపలి లంగాతోకలిపి కొద్దిగా పైకి లేపాడు రామశాస్త్రి. టార్చ్ వేసి ఆ కాళీలోంచి లోపలికి చూశారిద్దరూ.. ఒక్కసారిగా కళ్లు చెదిరిపొయాయి ఇద్దరికీ. యా అల్లాహ్ ! క్యా దీన్ హైఅనే మాట మొహిద్దీన్ నొట్లోంచిఅప్రయత్నం గా బైట పడింది. దెవుడాఅంటూ గొణుక్కున్నాదు రామశాస్త్రి. లంగాలోపల.... లేతపసుపు వన్నెలో ,బంగారం పోత పోసినట్టు ...కంటిచూపుకూడాజారి పోతుందేమో అనేటట్టు... నున్నటి తొడలు... ఆ తొడలు కలిసేప్రదేశం లో.. వొత్తుగా అల్లుకునిరింగులు తిరిగి వున్న నల్లటి యవ్వనకేశ సంపద మధ్యలో.. సన్నగాకనీ కనపడకుండా వున్నపొడవాటి నిలువు గీత..
బాగాకొవ్వు పట్టి ఉబ్బెత్తుగా వున్ననిలువు పెదాలు ... తొడలు బాగా విచ్చుకొనివుండడం వల్ల కొద్దిగా తెరుచుకుని... తమ లోపల దాక్కున్న లోపలిమడతల్ని కూడా కొద్దిగా బైటపెట్టాయి.. ఎక్కడా నూగు వెంట్రుకలు కూడాలేని ఆ తొడల నున్నదనంచూసి పిచ్చెక్కిపోయింది ఇద్దరికీ.. మొగుడికి తప్ప మరెవ్వరికీ చూపించకూడనితన తన కన్నెపూకు అందాల్నిఇద్దరు దొంగలు దొంగతనం గా కళ్ళతో దోచుకుంటున్నారని తెలియని గాయత్రిఅలానే నిద్రపోతోంది.. ఇద్దరికీ కూడా ఆ రహస్యసౌందర్యం చూసేసరికి మతి పోయింది .. అక్కని అలా చూడడం తప్పనితెలిసినా కూడా రామశాస్త్రి దాన్నిరెప్పవేయ్యడం కూడా మర్చిపోయి చూస్తున్నాడు.. మొహిద్దిన్ కి అసలు వొంటిమీదస్పృహ పోయింది.. ఒక పదినిమిషాలు గడిచాయి.. ఉన్నట్టుందిగాయత్రి నిద్రలో కదిలి.. పక్కకు తిరిగి కాళ్ళు జాపేసుకుని లంగాని కాళ్ళ కిందకి లాగేసుకుంది.. అప్పటికి వొళ్ళు తెలిసింది ఇద్దరికీ.. ఆ స్వప్న లోకంలోంచి బైటపడ్డారిద్దరూ.. పక్కకి తిరిగి చూసారు.. ఇదేమీ తెలియని రజియాబేగం హాయిగా నిద్రపోతోంది.. (To be continued in Part-02)
Post a Comment