“హేయ్...దొంగా, వాణ్ణి భలే ముగ్గులోకి దింపావే. నచ్చాడా?” ముద్దముద్దగా మాట్లాడింది. అంటే వసంతకి కార్లోజరిగినదంతా తెలుసన్నమాట. ఒక్కసారిగా నాకు చచ్చేంత సిగ్గేసింది. తల దించుకుని నుంచున్నా తప్పుచేసినదానిలా. “ఇంత జరిగాక సిగ్గెందుకు అక్కా? అయినా ఇంకా నాదగ్గర అంత ప్రైవసీ మెయింటెయిన్చెయ్యాలా?” నా భుజం మీదచెయ్యేస్తూ అనునయంగా అంది. ఆమె బుజ్జగింపుకినాకు ఒక్కసారి ఏడుపొచ్చింది. “సారీవసంతా, అలా బిహేవ్ చెయ్యడంతప్పని తెలుసు, కానీ సిగ్గు విడిచిచెబుతున్నా. పడక సుఖం అనుభవించినాలుగు నెలలయ్యింది. పైగా ఈ రోజుపార్టీలో జరిగినదానివల్ల సెక్స్ కోరికలని కంట్రోల్ చేసుకోలేక అతనికి లొంగిపోవడానికి రెడీ అయిపోయా” ఆమెని కౌగిలించుకుని ఏడ్చేశాను, ఆ క్షణంలో వసంత నాకు చాలాదగ్గర మనిషిలా అనిపించింది. “హేయ్పిచ్చిఅక్కా, ఏడవకు.. ఏంటిది చిన్న పిల్లలా...ఊరుకో. ఇందులో తప్పేమైనా ఉంటే అది నాదే, నీ సంసార జీవితం సంగతితెలిసికూడా నిన్ను అక్కడికి తీసుకెళ్ళా. నీకు కొంచెం ఆటవిడుపుగాఉంటుందని అనుకున్నా కానీ నిన్ను తప్పుచెయ్యడానికి ప్రేరేపిస్తున్నానని అనుకోలేదు ఇ యామ్ సారీ.” వింటున్న నాకు అయోమయంగా ఉంది. ఆమె వైపు అయోమయంగా చూశా, బయట వరండా లో ఉన్నకుర్చీలో కూర్చోపెట్టి నా పక్కనే కూర్చుంది. పైటని లాగి నడుంచుట్టూ తిప్పిబొడ్లో దోపింది. సమయం ఉదయం 5 అవుతోంది, చల్లటి గాలి తెరలు తెరలుగావచ్చి వేడిగా ఉన్న నా వంటికితగులుతుంటే హాయిగా ఉంది.
కళ్ళనీళ్ళుతుడుచుకుని కొంచెం కుదుట పడ్డాక అడిగాను. “నా పడకగది విషయాలునీకెలా తెలుసు?” నా కళ్ళన్నీ ఎర్రగాఉన్నాయి, తల దించుకుని సిగ్గుగాఅడిగాను. “కంగారుపడకు అక్కా, మొన్నామధ్య డ్రింక్ చేసినప్పుడు బావగారు అన్ని విషయాలూ పూసగుచ్చినట్టు మా ఆయనతో చెప్పారట. ఆయన నా దగ్గర ఏమీదాచరు, నీ విషయం వినినాకు పాపం అనిపించింది” ఆమె మాటలు నాకుతూటాల్లా గుచ్చుకుంటున్నాయి, మా ఆయన మీదచాలా కోపం వచ్చింది. వసంతచాలా చురుకైన పిల్ల, మొహంలో కనబడే ఫీలింగ్స్ నిఇట్టే గ్రహించగలదు, నా కోపానికి కారణంఆమెకి అర్ధం అయ్యింది. “మీ ఆయన మీదఊరికే కోపం తెచ్చుకోకు అక్కా, ఇప్పుడు నువ్వు నా దగ్గర నీభాధని షేర్ చేసుకున్నట్టే ఆయనామీ బావగారి దగ్గర తన భాధనిషేర్ చేసుకుని ఉండొచ్చుగా, కొంచెం ఆలోచించు” ముందుకి వంగి అంది. ఆమెచెప్పింది నిజమే కానీ ఆయనఅలా నన్ను దూరంగా ఉండడానికికారణమే తెలియడం లేదు. అదే విషయంఆమెతో అన్నాను. “అవన్నీతరువాత తీరిగ్గా చెబుతాను, ప్రస్తుతానికి నీకు నిద్ర అవసరం. వెళ్ళి హాయిగా పడుకో, రేపన్నివిషయాలూ వివరంగా మాట్లాడుకుందాం” అనినన్ను కుర్చీ లోంచి లేపింది.
అప్పుడుగుర్తొచ్చింది నాకు, నా హేండ్బేగ్ ముంతాజ్ వాళ్ళింట్లో మర్చిపోయానని, ఇంటి కీస్ కూడాఅందులోనే ఉండిపోయాయని. ఇప్పుడెలా ఇంట్లోకి వెళ్ళడం అనుకుంటుండగా వసంత వాళ్ళింట్లోనే పడుకోమనిచెప్పింది. తెల్లారితే ఆదివారం, మధుగారు ఇంట్లోనే ఉంటారు. నాకు చచ్చేంత సిగ్గేసింది, పైగా కాలింగ్ బెల్ నొక్కగానే ఆయనేతలుపు తీస్తారు. “ఈ బట్టలతో మీఆయన ముందు....” తటపటాయిస్తూ అడిగాను. “ఫరవాలేదక్కా, ఆయన ఏమీ అనుకోరులే. కాకపోతే ఇంత అందగత్తె ఇలాసీత్రూ చీరలో కనబడగానే కొంచెంకంగారు పడతారు. ఆయన చూపులని కొంచెంఓర్చుకో, ఐనా నేనున్నాగా భయంలేదురా వెల్దాం” అన్నాను. ఎదచుట్టూపైట కప్పుకుని వసంత వెనగ్గా నుంచున్నాను, కాలింగ్ బెల్ కొట్టగానే మధుగారుతలుపు తెరిచి కళ్ళు నులుముకుంటూ ఇద్దరినీచూసి లోపలికి దారి ఇచ్చారు. మేములోపలికి నడవగానే తలుపేసి మా వెనకే నడుస్తూవస్తున్నారు. వెనకనుంచీ నా పిర్రలు బోసిగాఆయనకి కనబడుతూ ఉంటాయని తెలుసు. నా తొడల నునుపు, బలుపు ఆయనకి వెర్రెక్కిస్తుందని తెలిసినా చేసేదిలేకగబగబా వెళ్ళి సోఫాలో కూర్చుండిపోయా. “అదేంటి అక్కా ఇక్కడ కూర్చున్నావూ, రా లోపలికి వెళ్ళి పడుకో” అంది వసంత “లోపలికి వెళ్ళండి కావ్యా, ఫరవాలేదు నేనేమీ చూడనులెండి” అన్నారు మధు గారు. “అబ్బా...ఊరుకోండీ అసలే అక్క బెదిరిపోయిఉంటే మీరింకా కంగారు పెడతారు, ఫ్రెండ్ పెళ్ళాంతో అలాగేనా మాట్లాడెదీ?” నవ్వుతూ ఆయన భుజం చరుస్తూఅంది.
నెమ్మదిగాలేచాను, నేను లేవగానే మళ్ళీమధుగారు నా ఒంటిని కళ్లతోనలపడం స్టార్ట్ చేసేశారు, ఆయన ముందు దాదాపుబోసిమొలతో ఊండడం వల్ల సిగ్గుతోనా మొహం ఎర్రగా ఐపోయింది. నన్ను చూసిన మరుక్షణం ఆయనసిగరెట్ తీసి వెలిగించి గట్టిగాదమ్ములాగి వదిలారు. బహుశా నన్నిలాచూసి కొంచెంటెక్షన్ ఫీల్ అయ్యి ఉంటారు. వసంత తన గదిలోకి వెడుతూనా గదిని చూపించింది, వసంతావాళ్ళ గదికి ఆనుకుని ఉంది. మధు లోపలికి వెళ్ళిపోతారేమో అనుకున్నా కానీ ఆయన నన్నేచూస్తూ హాల్ లోనే ఉన్నారు. ఆయన చూపులు చాలా తీవ్రంగా ఉన్నాయి, ఆయనకి నా మీద కన్నుఉందనిపించింది, ఏదైతే అదైందని నడుచుకుంటూవసంత చూపిన గదిలోకి నడుస్తుంటేవెనకనుంచీ “కావ్యామీరు ఈ డ్రెస్ లోచాలా అందంగా ఉన్నారు” అన్న మధుగారి మాటలకిఇంకా సిగ్గేసింది. ఐమూలగా ఆయన్ని చూస్తూ లోపలికి నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయా. లోపలికి వెళ్ళి తలుపేసుకునే లోపు వసంత నైటీతిసుకుని వచ్చింది. “మీ బావగారి మాటలుపట్టించుకోకు ఆయనంతే, ఇదిగో ఇది కట్టుకునిహాయిగా పడుకో డైరెక్ట్ గాలంచ్ కి నిద్ర లేపుతాసరేనా” అంటూ నా గదిని దాదాపుచీకటిగా చేసేసింది. చల్లటి ఏసి లో పక్కమీదపడుకోగానే నిద్ర పట్టేసింది.
నిద్రలేచిటైం చూశా, మధ్యాహ్నం 1:00 అయ్యింది, కడుపులో ఆకలి రగిలిపోతొంది. బయటికివచ్చేసరికి హాల్ లో మధుగారూ, వసంతా టీవీ చూస్తున్నారు. నేనుబయటికి రావడంచూసి వసంత “హెలో అక్కా, బాగానిద్ర పట్టిందా?” అడుగుతూ వచ్చి నా ఇంటికీస్ ఇచ్చింది. “మీ ఆయన ఇంకోరెండు రోజులు రాకపోవచ్చు. ఒక్కళ్ళూ ఏం వండుకుంటారూ? ఇక్కడికేవచ్చేయండి భోజనానికి” అన్నారు మధు గారు. “వెళ్ళి స్నానం చేసి రా అక్కా, భోజనం చేద్దాం” అంది వసంత. ఆమెనైటీతోనే మా ఇంటికి వెల్దామనిబయటికి వస్తుంటే “ఈ నైటీ వసంతకంటే మీకే బాగా నప్పిందికావ్యా” అన్నారు మధుగారు కొంటెగా నా స్థనాలని చూస్తూ. “అబ్బాఏంటండీ ఆ మాటలూ, ఇలాఐతే వాళ్ళాయనకి చెప్పేస్తా జాగర్త.” నవ్వుతూ బెదిరించింది వసంత. “ఫరవాలేదులే వసంతా, నేనేమీ ఫీల్ అవ్వలేదులే . మీఆయన్ని క్షమించేశా, బై ది బైథ్యాంక్స్ మధు గారూ మీకాప్లిమెంట్ కి” మాట్లాడుతూ ఉండండి ఒక్క పావుగంటలో స్నానంచేసి వచ్చేస్తా అన్నాను. ఇంటికి వెళ్ళి అద్దంలో మొహం చూసుకున్నా. కొంచెంఉబ్బి ఉంది, వసంత ఇచ్చిననైటీలొ నిజంగానే అందంగా ఉన్నాను, పైన రెండు హుక్కులుఊడి ఎదురెత్తులు అందంగా బైటికి అర్ధ నగ్నంగా కనబడుతున్నాయి. పడుకుని లేచాక బడలిక తీరికొంచెం ఉల్లాసంగాఉంది. రాత్రి జరిగిన విషయాలు ఒకొక్కటీ గుర్తుకువస్తుంటే కొంచెం ఇబ్బందిగా ఉంది కానీ వసంత, మధుగారు అంత చనువుగా మాట్లాడుతుంటేఆనందంగానే ఉంది. నిజానికి ఎప్పుడెప్పుడువాళ్ళింటికి వెల్దామా అని ఉంది నాకు. మధుగారి కసి చూపులు నన్నుఉడికిస్తుంటేవసంత వాళ్ళాయనకి అడ్డు చెప్పకపోవడం నాకుఅశ్చర్యం కలిగిస్తోంది.
స్నానంచేసి ఏమి కట్టుకోవాలా అనిఅలోచించా. ఎలాగో మధుగారు నాఅందాలని జుర్రుతున్నారు కాబట్టి కొంచెం ప్రొవోకింగ్ గానే కట్టుకోవాలి. టూపీస్ నైటీ తీసి వేసుకున్నా, వైలెట్ కలర్ గౌన్ లోనా తెల్లటి దేహం మెరుస్తోంది, బ్లాక్కలర్ బ్రాసియర్ బాయలని పట్టి ఉంచి ఉబ్బెత్తుగాపొంగించింది. ఛాతీ పైన టాప్ఉంది కానీ అది తీసేస్తేబ్రా లైనప్ చాలా క్లియర్గా కనబడుతుంది. ఒంటికి అతుక్కుని ఉన్న సిల్క్ గౌన్నా ఎత్తుపల్లాలని దాచడం లేదు. నడుస్తుంటేపిరుదుల పైన కదులుతున్న పొడవైనముంగురులు ఒత్తుగా నల్లగా ఉన్నాయి. కంటికి కాటుక పెట్టుకుని లైట్గా లిప్ స్టిక్ రాసుకునివాళ్ళింటికి నడిచా, వెళ్ళేసరికి హాల్ లో వాళ్ళిద్దరూనా కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. “వావ్....కావ్య గారూ మీడ్రెస్ మైండ్ బ్లోయింగ్ తెలుసా?” పైనించి కిందకి కళ్ళతోనే గిలిగింతలు పెడుతున్నారు మధు. “అబ్బా మళ్ళీ మొదలెట్టారా?మీకసలు సిగ్గు లేదు బాబూ, పరాయిస్థ్రీని పెళ్ళాం ముందే అలా కామెంట్చెయ్యొచ్చా” ఆయనకళ్ళుమూస్తూ అంది వసంత. మధు వసంత చేతినిపక్కకి తోసేస్తూ నా వంక కొంటెగాచూస్తున్నారు. మౌనంగా నడుచుకుంటూ డైనింగ్ టెబుల్ దగ్గరికి వెళ్ళా. నాకు మాట్లాడాలని ఉందికానీ నోరు పెగల్లేదు. “నిజం వసూ, మాగిరిగాడు ఎంత అదృష్టం చేసుకున్నాడోకానీ ఇంత అందాల రాశినిపట్టేశాడు, కావాలంటే చూడూ ఆమె నడుస్తుంటేఆహ్, చెప్పడం నా వల్ల కావడంలేదనుకో” సిగరెట్ఆఖరి దమ్ము కసిగా లాగియాష్ ట్రే లో కుక్కుతూఅన్నారు.
“మీరు మాత్రం తక్కువా, వసంత లాటి కుందనపు బొమ్మనికట్టుకున్నారుగా” మాట్లాడడానికికొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. “పొరిగింటి పుల్లకూర రుచి అక్కా, మగబుద్దిఎక్కడికి పోతుందీ?” వసంత నాకు చపాతీవడ్డిస్తూ అంది. “ఆ సామెత ఆడవాళ్ళకికూడా నప్పుతుంది మేడమ్, మగ బుద్ది అనెందుకూఅనడం?” మధు నాకు ఎదురుగాకూర్చున్నారు. నేను వసంతా పక్కపక్కనేకూర్చున్నాము. “మగ మహారాజులతో మాట్లాడడం కష్టం వసంతా, అందులోనీమీ ఆయనతో మాట్లాడడం మరీకష్టం” ఓర కంటితో మధుగారిని చూస్తూ అన్నాను. “ఇది అన్యాయం కావ్యా, నన్నుసపోర్ట్ చేస్తారనుకుంటే మీరు వెనకొచ్చిన కొమ్ములనేసపోర్ట్ చేస్తున్నారు” కళ్ళజోడు పైనుంచి నన్ను చూస్తూ అన్నారుమధు. “అవును మరి, మేమూమేమూ ఒకటేగా” నవ్వుతూ అన్నాను. “సాయంత్రం ఏంటి మీ ప్రోగ్రామ్?” అలాగే కళ్ళజోడు పైనుంచి చూస్తూ అడిగారు మధు. “నథింగ్ పర్టిక్యులర్” అన్నాను. “వుయ్వుడ్ లైక్ టు గివ్యు ఎ సప్రైస్” నా వైపే చూస్తూఅన్నారు మధు. “ఒద్దండీ భయంగా ఉంది” నవ్వుతూ వసంత వైపు చూసిచెప్పాను. “ఏంటోయ్ పాపం మీ అక్కనిబాగా భయపెట్టేసినట్టున్నావ్ నీ పార్టీతో” వసంత వైపు చూసిఅన్నారు మధు. “అబ్బే అదేం లేదుమధుగారూ, పాపం వసంతని ఏమీఅనకండి. నాకే నిన్న జరిగిందిఎంబరాసింగ్ గా ఉంది, ఎందుకంటేమా ఆయనకి తెలిస్తే చాలాభాధ పడతారు” తల దించుకుని అన్నాను. “ఓహ్కావ్యా కమాన్, బి మెచ్యూర్డ్. హైసొసైటీలో ఇవన్నీ మామూలే, అయినా వాడికి తెలిస్తేఏం చేస్తాడూ. ఆ సంగతి నాకువదిలేయ్. నీకు ఓకె ఐతేపార్టీ ఎరేంజ్ చేసుకుందాం?” సూటిగా చూస్తూఅడిగారు. మౌనమే నా సమాధానంఅయింది. వసంత ఏమీ కామెంట్చెయ్యడం లేదు.
నాసమాధానం కోసం ఒక నిమిషంవెయిట్ చేసి మళ్ళీ మధుగారేఅన్నారు. “కావ్యా, మీరిద్దరినీ మా ఫ్యామిలీ మెంబర్స్గానే అనుకున్నాను, గిరిగాడు నాకు అన్నలాటి వాడు. సో వాడికి నేనెప్పుడూ కష్టం కలిగించను. ఆవిషయం మీరిద్దరికీ తెలుసు, నీకు ఇష్టమైతేనే సరేఅను. మిగతా విషయాలు నాకొదిలేయ్” అయననన్ను మొహమాటపెడుతుంటే ఏమీ అనలేక వసంతవంక బేలగ చూశాను. “అవునక్కా, నీకు ఎలా ఇష్టంఐతే అలా ఉండు. మీఅయనకి అర్ధం చేసుకోగల మనసుఉంది, ఏమీ అనరు. అయినామనం ఇంట్లోనే కదా ఉండేది, దానికిఇంత హడావిడి అవసరమా? జస్ట్ నువ్వు, నేనుమా ఆయనా తప్ప ఎవరూఉండరు. ఎందుకంత భయం.” “ఏమో బాబూ నాకంతాఅయోమయంగా ఉంది, ఆయన ఊర్లోలేనప్పుడు ఈ సర్పైజ్ లూఅవీ నాకు భయం...” ఏదోఅనబోయే లోపు మధుగారు జేబులోనుంచిసెల్ ఫోన్ తీశారు. మాఆయనకి డయల్ చేసి “ఒరేయ్ గిరీ, నీతోఒక విషయం మాట్లాడాలి. ఫోన్స్పీకర్ లో పెడుతున్నా, ఎందుకంటేమీ ఆవిడ కూడా ఇక్కడేఉంది, సరేనా” అని ఆయన ఫోన్టేబుల్ మీద పెట్టారు. అవతలనుంచి మా ఆయన గొంతు “చెప్పరామధూ, ఏంటి విషయం?” “ఈ రోజు మా ఇంట్లోవిషయం గురించి చెప్పాను కదా, అది కుదిరేలాలేదు. వెంఠనే బయలుదేరి వచ్చేయ్ ఏడు గంటలకి ఫ్లైట్ఉంది, యు కెన్ క్యాచ్దట్.” మధుగారు నెమ్మదిగా అన్నారు మా ఆయనతో “సారీరా, రేపు ఒక ఇంపార్టెంట్పని ఉంది కుదరదు అనిచెప్పాగా, యు క్యారీ ఆన్” అన్నారుమా ఆయన. “అలా కాదు బావగారూమీరు కూడా ఉండాలి, లేకపోతేకావ్యక్క డల్ గా ఉంది” వసంతతీయని గొంతు ఖంగుమంది. “కుదరమ్మా. కావ్య ఉందా” ఇద్దరూ నావైపు చూశారు. “మీరు లేకుండా కావ్యఇబ్బంది పడుతోంది” కావాలనే రెట్టించింది వసంత.
సమాధానంగామా ఆయన “హేయ్ కావ్యా ఎందుకురాఇబ్బంది, పరాయివాళ్ళెవరున్నారూ? అంతా మనవాళ్ళేగా. క్యారీఆన్” అన్నారు. ఆయన అలా అన్నాకనాకు కొంచెం ధైర్యం వచ్చింది. భోజనాలయ్యేసరికి దాదాపు సాయంత్రం 4:00 అయ్యింది. అందరం వెళ్లి సోఫాలోకూర్చున్నాము. మధుగారు నాకు ఎదురుగా కూర్చున్నారు. “ఇప్పుడు చెప్పు కావ్యా, నీకు ఓకెనా?” ఆయనచూపులకి నాకు సిగ్గేస్తోంది. విషయంచెప్పకుండా వీళ్ళు ఏమేమి చేస్తారో ఊహించడంకష్టంగా ఉంది. కానీ ఏదోజరుగుతోందని మాత్రం తెలుస్తోంది, ఏదయితే అదయిందని “సరే మీ ఇష్టం” అన్నాను. “దట్స్గుడ్, వసంతా ఏర్పాట్లన్నీ చూసుకో, టైం చాలా తక్కువగా ఉంది. నేను బయటికి వెళ్ళి వస్తాను. ఈ లోపు మీరురెడీ అవ్వండి ఓకే” అంటూ మధుగారు ఆయనగదిలోకి వెళ్ళిపోయారు. “ఏంటివసంతా సడన్ గా ఈప్రోగ్రాం?” వసంత వంక చూసిఅన్నాను. “సస్పెన్స్వెళ్ళి రెస్ట్ తీసుకో అక్కా, కరెక్ట్ గా 8:00 గంటలకి కలుద్దాం. ఈ లోపు నాకుకొన్ని పనులున్నాయి, చూసుకుని వస్తా సరేనా” వసంత లేచేసరికి నేనూమా ఇంటివైపు బయల్దేరాను.వెల్తున్న నన్నుఆగమని వసంత అంది “డ్రెస్ కోడ్ తెలుసా?” నాగుండె కలుక్కుమంది. ఏదో ఛండాలమైన డ్రెస్వెసుకోమంటుందనుకున్నా. “ఏం తల్లీ బికినీ వేసుకునిరావాలా?” నవ్వుతూ అన్నాను. “హా..హా...వద్దులేఅక్కా, నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టనులే. చక్కగా తెల్లచీర, తెల్ల జాకెట్ కట్టుకునిముత్తైదువలా ముస్తాబవ్వు అది చాలు” అంది. “ఒహో ఈ రోజుకేరళ స్పేషలా తల్లీ, కానీ నాకు కేరళాకట్టు రాదు” అన్నాను. “పరవాలేదక్కా, ఆంధ్రా స్టైల్ లోనే కట్టుకో” నవ్వుతూ అంది వసంత.
ఇంటికొచ్చిటైం చూశా ఐదవుతోంది, ఇంకామూడుగంటలు టైం ఉందని ఒకరెండు గంటలు పడుకున్నా. ఏడుగంటలకి నిద్రలేచి వేడి నీళ్ళతో స్నానంచేసిగదిలోకి వచ్చి అద్దంలో నానగ్నదేహాన్ని చూసుకుని మురిసిపోయా. బికంగా ఉన్న నా చళ్ళనిచూస్తే జాలేసింది. పాపం వీటిని కసిగానలిపి ఎన్నాళ్ళయ్యిందో. లోతైన బొడ్డు కిందపీఠభూమిలా ఉన్న నా పొత్తికడుపు, రెండు తొడలూ కలిసే ఆకటిభాగం అంతా క్లీన్ గాషేవ్ చేసి ఉండడంతో పూకుమీద ఉబ్బు నున్నగా మెరుస్తోంది. పాలమీగడ లాటి శరీరం, తొడలుబలిసి మదవతిలాగా ఉన్నాను. నెమ్మదిగా మంచం మీద కూర్చునిలేత పసుపు రంగు పేంటీనిమొల మీదకి లాక్కుని అదేరంగు బ్రాతో ఎదభారాలని బిగించి కట్టాను. హాఫ్ కప్ బ్రాసియర్లో నా యవ్వనగిరులు రెండూదగ్గరగా అదుముకుని పైకి పొగుతుంటే దానిబిగిని ఇంకా పెంచాలన్నట్టు తెల్లటిలోనెక్ జాకెట్టు హుక్స్ అతికష్టం మీద పాలిండ్లని దగ్గరగాఒత్తి పెట్టాను. తెల్లటి లంగా తొడలమీదనుంచి పైకిలాగిబొడ్డు కిందగా బొందు కట్టాను. లంగా, బ్లౌజ్ తో ఒక సారిఅద్దంలో నన్ను నేను చూసుకున్నా, ఈ ఒంపుసొంపులు చూస్తే మగాడి మొడ్డకి పెద్దసవాలే, అందంగా సెక్సీగా అలంకరించుకోవడం నాకు వెన్నతో పెట్టినవిద్య. తెల్లటి సిల్క్ చీరని ఆంధ్రా స్టైల్లో కట్తుకున్నా. పైటని కొంచెం వదులుగాకుడి చన్ను కనబడీ కనబడనట్టువదిలి పిన్ను పెట్టా, దానివల్ల నా కుడి జాకెట్కప్ సగభాగం పొడుచుకుని కనబడుతోంది. తెల్లటి జాకెట్ లోపల పసుపురంగు బ్రాఅదోరకమైన్ సెక్సీ ఆకర్షణ తెచ్చిపెట్టింది. ఒంటికి మత్తెక్కిచ్చే సెంట్ కొట్టి అలంకరణముగించా. అంతా బాగానే ఉందికానీ జడనిండా మల్లెపూలు ఉంటే ఇంకా బాగుండేది. పసుపు రంగు బిందీ కనుబొమ్మలమధ్య అలంకరిచి కనురెప్పల పైన లేత ఆరెంజ్కలర్ ఐషాడో వేసుకున్నా. బుగ్గలకికూడా లేత ఆరెంజ్ కలర్లాష్ పూసి చూడ్డానికి అచ్చంఒక సెక్సీ సెలెబ్రిటీ లాగా తయారయ్యి టైంచూసుకున్నా, 08:10 అయింది. గబగబా వసంతా వాళ్ళింటికిబయల్దేరా. ఇవాల్టి ప్రొగ్రామ్ ఏంటో ఎంత ఆలోచించినాఅంతుపట్టడం లేదు, లోలోపల చాలాటెంక్షన్ గా ఉంది. విషయంమా ఆయనకి తెలుసనేసరికి టెంక్షన్ఇంకా ఎక్కువవుతోంది. (To be continued in Part-20)
Post a Comment