గిరిజ పెద్దక్కకి ఫోన్ చేసి చెడా మడాతిడుదామనుకున్నాను. తీరా ఫోన్ చేసాకాఏమి మాటాడాలో తెలియలేదు. చివరికి "ఏమిటే ఇలా చేసేవు" అన్నాను. అది చిన్నగా నవ్వి"మరి ఏమి చేయమంటావే. ఎవడోముక్కూ మొగమూ తెలీని వాడిపక్కలో పోయి పడుకోలేను కదా. ఆ, ఇదేమైనా అవుతుందా, చస్తుందా అని ఈ ఐడియాఇచ్చాను. దాంతో ఇలా అయింది. ఎలగూ తప్పనపుడు అదేదో మన మధ్యేఉంటుందని అలా చెప్పాను" ఉధ్ధరించావులేఅనుకున్నాను పళ్ళు కొరుక్కుంటూ. "ఇంట్లో పనులుచెపితే రేపు, ఎల్లుండి అంటూవాయిదాలు వేసే వీళ్ళు వాళ్ళపని నేసరికి ఎంత త్వరగా చేసారోచూడు. అంతా కలిసి మొన్నఉదయం అన్నాను నేను ఆ మాట. ఇవాల్టికి అప్పుడే పూర్తి అయినట్లే. ఇపుడే మీ ఆయనఫోన్ చేసి మా ఆయనకిచెప్తుంటే విన్నాను.
నీకొకరహస్యం చెప్పాలి చెప్పనా "ఊ..చెప్పు. " అన్నాను, ఒక పక్క అదేమిటో అనిభయ పడుతూనే. "నా మొగుడికి నీమీద చాలా కోరిక ఉంది." నిలువునానీరైపోయాను. "నీకెలా తెలుసు? " "నన్ను చేస్తున్నప్పుడు అప్పుడప్పుడునిన్ను తలచుకుంటారు. ఒకటి రెండు సార్లైతేనీ పేరు పెట్టి పిలుస్తూచేసేరు నన్ను." రిసీవర్ చేతిలోంచి జారిపోయింది. మళ్ళీ తీసి పట్టుకున్నాను. "ఇంకోటి చెప్పనా? " "ఇంక చాలు తల్లీఫోన్ పెట్టేయి. " "ఈ సారి నీకేంప్రమాదం లేదు లేవే. మళ్ళీనువ్వు ఎవరికీ చెప్పకు. నాకు కూడా పద్మజమొగుడి మీద....ఉంది. నీకు కూడాఅలాంటివి ఏవైనా ఉంటే చూసుకో. మంచి తరుణం. మించిన దొరకదు. " అంటూంటే ఒళ్ళు మండి పోయింది. " "నీకూ, నీపెద్దలకీ నమస్కారం. చెప్పింది చాలు, కానీ ఇంకఫోన్ పెట్టేయి. " అంటూ నేను ఫోన్పెట్టేసాను.
వీళ్ళకిపరాయి మొగాడి పెళ్ళాం అంటే ఎందుకో అంతకోరిక అనుకుంటూ వెళ్ళి మంచం మీద పడుకున్నాను, ఫేన్ వైపు చూస్తూ. పక్కనడ్రెస్సింగ్ టేబుల్ మీద ఫోన్ మోగింది. ఫోన్ తీయబోతూ అద్దం లో నాముఖం చూసుకుంటుంటే, నాకు తెలియకుండా నానోటినుండి కూని రాగం వచ్చింది. పుడితివెలుగున బుగ్గపై నీ పంటి నొక్కులు కంటిరా... చిరుత నవ్వుల పెదవి పై నా కంటికాటుక నంటెరా.. చిక్కుపడిన కురులు జూచి సిగ్గుముంచుకు వచ్చెరా... రేయి గడచిన హాయినంతా.. మనసు నెమరు వేసెరా... మల్లెపూవులు విరిసెరా.. మంచు తెరలూ కరిగెరా.. రిసీవర్ తీసేను. అవతల్నుంచి పెద్ద బావ గారిగొంతు వినేసరికి భయం వేసింది. "మీ ఆయన లేడా" అంటున్నారు. "లేరండీ " అన్నాను. "రాగానే ఒకసారి ఫోన్* చేయమని చెప్పు" అని ఫోన్ పెట్టేసారు.
అందరంఒకే ఊరిలో ఉండడం వల్లఒకరికి ఒకరం ఆసరా అవుతాముఅనుకుని సరదా పడామే కాని, ఇలాంటి ప్రమాదాలుంటాయని ఇప్పుడే తెలిసింది. శనివారం రానే వచింది. సాయంత్రంఅయ్యేసరికి అందరూ దిగిపోయారు. మాఆయన తెగ హుషారుగా ఉన్నారు. పక్కకి పిలిచి " భోజనాల ఏర్పాట్లు " అని నేను అడిగాను. "కొద్దిసేపుఆగవోయ్. పార్చెల్స్ వస్తాయి " అన్నారాయన. "భోజనాలు అయ్యేసరికి 7:30 అయ్యింది. "చిన్న బిందె పట్రావోయ్" అన్నారాయన. "ఎందుకోయ్, లాటరీ వేసేద్దాం " అన్నారుచిన్న బావ గారు. మానలుగురి పేర్లు నాలుగు చీటీల మీద రాసి, ఒక గ్లాసులో వేసారు. మా ఆయన చెపుతున్నారు. "తెల్ల వారి ఏడు గంటలకల్లామళ్ళీ తిరిగి ఎవరిల్లకి వాళ్ళని దిగబెట్టేయాలి. ముందు పెద్దాయన తీస్తారు" అన్నారు. పెద్ద బావ గారువెళ్ళి ఒక చీటీ తీసారు. విప్పి జలజ అంటూ చదివేరు. అమ్మయ్య అనుకున్నాను. రెండో బావగారు వెళ్ళిచీటీ తీసి గిరిజ అంటూచదివారు. మా ఆయనకి చిన్నక్కవచ్చింది. పెద్దక్క మరిది గారికి.
పదిహేనునిముషాల్లో చిన్న బావగారింట్లో ఉన్నానునేను. గుండె దడ దడలాడుతోంది. "స్నానం చేసి ఇవి కట్టుకోవే" అని తెల్ల చీరా, జాకెట్టుఅక్కవి ఇచ్చాడాయన. నేను ఇప్పుడే వస్తానుఅంటూ చెప్పి అయిదు నిముషాల్లో నాలుగుమూరల మల్లె పూల దండా, అర బుట్టెడు విడి పూలు పట్టుకువచ్చారు బావగారు. నాకుచచ్చేటంత సిగ్గుగా ఉంది. అలా తెల్లచీర, జాకెట్టు కట్టుకుని , మల్లె పూలు పెట్టుకుని, శోభనపు పెళ్ళి కూతురిలా తయారవ్వాలంటే . ముందు అక్కడినుంచి పారిపోవాలనిపించింది. బాత్* రూం లోకి దూరాను. బట్టలు కట్టుకుని తిరిగి వచ్చేసరికి, బావగారు పూలన్నీ మంచం మీద పోసారు. రూం లో స్ప్రే కొట్టారు. బితుకు బితుకుమంటూ వెళ్ళి మంచం మీద కూచున్నాను. ఈయన గారు అక్కడ చిన్నక్కతోఏం చేస్తున్నారో. చిన్నగా నవ్వుతూ నా దగ్గరికొచ్చారు బావగారు. మాధవ రావు. చిన్న వదినగారిని పట్టుకుని బెడ్ రూం లోకితీసుకు వెళ్ళాను. "స్నానంచేస్తారా వదినా " అని అడిగాను. "ఊ, చేయాలి " "ఇదికట్టుకోండి." అంటూ మా ఆవిడపడుకునేటప్పుడు వేసుకునే పల్చటి నైటీ తెల్లది తీసిఇచ్చాను.
" ఒక పదినిముషాలు పడుతుంది " అంటూ బాత్ రూంలోకి దూరారు ఆవిడ. చెప్పొద్దూ, చాలాటెన్షన్ గా ఉంది. ఎందుకంటేనేను ఇప్పటిదాకా గిరిని తప్ప ఇంకెవరినీ వేలేసిముట్టుకోలేదు. ఏదో అప్పుడప్పుడు వాళ్ళనీ, వీళ్ళనీ ఊహించుకోవడం తప్ప. కానీ ఏదోఎక్సైటింగ్ గా కూడా ఉంది. మొదటిసారిగా ఓ పరాయి ఆడదానిఅందాల్ని చవి చూడబోతున్నాను. అదీసొంత వదిన గారు. అక్కడగిరి ఈ పాతికి బిక్కుబిక్కుమంటూ ఉంటుంది. దానికీ కొత్తే కదా. రూం ఫ్రెషెనర్కొట్టాను. ఫ్రిడ్జు లోంచి స్వీట్స్ , పాలుతీసుకొచ్చాను. అన్నీ సర్ది మంచంమీద కూర్చున్నాను, వదినగారి కోసం ఎదురు చూస్తూ. "ఏం మరిది గారూ, గదినిశోభనపు గదిలా చేసేసారు " అంటూబాత్ రూం లోంచి వచ్చేరువదిన గారు. గిరిజ నా దగ్గరకొచ్చి కూచున్నారు బావగారు. భుజం చుట్టూ చేయివేసేరు. "ఏమే భయపడుతున్నావా? " అన్నారు బావగారు. నేను మాటాడలేదు. "పెళ్ళైకాపురం చేస్తున్నదానివి అలా భయపడితే ఎలాగే" అంటూ అడిగి నన్ను తనవేపు తిప్పుకుని బుగ్గలు రెంటిమీదా ముద్దులు పెట్టారు. గట్టిగా హత్తుకున్నారు. చేతిని ముందుకు తెచ్చి పైట జార్చేసి నాజాకెట్టు పైనుంచి నా రొమ్ముని చేతినిండాపట్టుకుని మృదువుగా కిందకి అదిమారు. ఆయన పెదాలు నాపెదాలని అందుకున్నాయి. నాలికని లోపలికి తోసి నా నాలికనితాకారు. మొదటిసారిగానా ఒంటిని పరాయి మగవాడు తాకుతున్నాడనేఫీలింగ్* అదోలా ఉంది. రొమ్ములమీద బావ గారి చేతులువిహరిస్తున్నాయి. జాకెట్టుపైనుంచి సుతారంగా తగిలీ తగలనట్టు తాకుతూమధ్యలో ఒక సారి రొమ్ముఅంతటినీ కిందకి అదుముతూ, ముఖ్యం గా ఆ మధ్యలోఉండే మచ్చ మీద వేళ్ళకొసలతో తాకుతూ , ఆయన వేళ్ళు కదులుతున్నాయి. సిగ్గుతో బుర్ర కిందకి దించుకున్నాను. అనుకోకుండా చూపు బావగారి లుంగీమీద పడింది. చిన్న టెంట్* లాగాఉంది. "నిన్ను మీ ఆయన గిరీఅని పిలుస్తాడు కదూ." అనడిగారు.
అవునన్నట్టుబుర్ర వూపాను. "మాట్లాడవే, నీ నోటి ముత్యాలేమీరాలిపోవులే " అంటున్నాడాయన. సిగ్గుతో చస్తుంతే ఈయనగారికి మాట్లాడాలంట అనుకున్నాను. "ఇలా ఒడిలో పడుకోవే" అని నన్ను ఒడిలో పడుకోబెట్టుకున్నారు. జాకెట్టు బటన్స్* లూజ్* గా ఉన్నాయి. అసలే జాకెట్టు లూజుగా ఉంది. కొంపదీసి చేతినిజాకెట్టులోకి దూర్చేస్తారేమో అనుకుంటూ ఉండగానే అంతపనీ చేసేరాయన. నా కుడి చన్నునగ్నం గా ఆయన చేతికిదొరికిపోయింది. చేతిని దొప్పలాగ చేసి నిండుగా దొరికిననా చన్నుని మెత్తగా నొక్కుతున్నాడాయన. అప్పుడప్పుడు ముచికని వేళ్ళతో నలుపుతున్నారు. మొదటిసారిగా వాటిమీద పరాయి మగవాడి చేతిస్పర్శ. ఒళ్ళంతా జివ్వుమంది. "నీవిపద్మ కన్నా చిన్నవి. " అంటూరెండో చేతిని కూడా లోపలికి తోసేసిమొత్తంగా పట్టుకు పిసికేస్తున్నారు బావగారు. జాకెట్టు బిగుతుగా అయిపోయింది. ఇంక చూడలేనన్నట్లు కళ్ళుమూసేసుకున్నాను. ఫేనుగాలి చల్లగా గుండెలమీద తగిలేసరికి కళ్ళు తెరిచి కెవ్వుమనికేక పెట్టాను. జాకెట్టు విప్పేసి నా గుండెలకేసి రెప్పార్చకుండాచూస్తున్నారు బావగారు.
Post a Comment