అదికాదక్కా! బాగా టెంప్ట్ అయిపోయానూ.... తట్టుకోలేకా..... Part-02

నా క్లాసులయ్యాక, నాలుగు గంటలకి ఇంటికి చేరాను. బయట కారు లేకపోవడంతో, ’అమ్మా,నాన్నా ఆఫీస్ నుండి రాలేదన్నమాట’ అనుకుంటూ కాలింగ్ బెల్ కొట్టగానే అక్క వచ్చి తలుపు తీసింది. లెగ్గింగూ,టాప్ వేసింది ఎప్పటిలాగే. ఆ డ్రెస్ లో కసికసిగా ఉంది. ఆ కసి కళ్ళలో కనబడకుండా మేనేజ్ చేస్తూ, "నీ ఫ్రెండ్ ఎక్కడా?" అని అడిగా. " ఏంట్రోయ్.. ఈమధ్య దాని గురించి అడుగుతున్నావ్" అంటూ పోయి, టి.వి ఎదురుగా ఉన్న సోఫాలో కూర్చుంది. అక్క పక్కన కూర్చుంటూ "జస్ట్ కేజువల్ గా అడిగానే. దానికే అలా ఫీలయితే ఎలా?" అన్నా. "నేను కాదు. నిన్న జరిగిన దానికి అది ఫీలవుతుంది." అంది అక్క. " అంటే, నువ్వు ఫీలవ్వడం లేదన్నమాట." అన్నాను. అక్క కొద్దిసేపు మౌనంగా ఉండి, "ఇంతకు ముందు ఎప్పుడైనా అలా ఎవరినైనా చూసావా?" అంది సిగ్గుపడుతూ. "ఎలా!?" అన్నాను నేను ఏమీ తెలియనట్టు. జవాబుగా నా తొడల మీద గట్టిగా గిల్లింది. "ష్..అబ్బా...రాక్షసీ.." అన్నా. "చెప్పొచ్చుగా మరీ.." అంది గిల్లిన చోట చేత్తో రాస్తూ. "ఒకసారి చూసా." అన్నాను నా తొడపై ఉన్న ఆమె చేతిపై నా చెయ్యివేస్తూ. "ఎవరినీ?" అంది ఉత్సాహంగా. "మరి చెబితే నువ్వు కొట్టకూడదు." అన్నా. "కొట్టనులే చెప్పు." అంది. "నిన్నే." అన్నా. ఆమె షాకయ్యి "నన్నా! ఎప్పుడూ..?" అంది. "అమ్మమ్మ ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు, నువ్వు ఓపెన్ బాత్ రూమ్ లో స్నానం చేస్తుంటే, డాబా పైనుండి చూసా.." అనగానే, "దొంగ సచ్చినోడా.." అంటూ మీదపడి కొట్టడం స్టార్ట్ చేసింది. "అక్కా, కొట్టనని ప్రామిస్ చేసావుగా." అన్నా వినడంలేదు.

ఆమెని ఆపడానికి రెండు చేతులూ పట్టుకోబోతే, అవి స్లిప్ అయ్యి, ఆమె రెండు బంతులు దొరికాయి. అసంకల్పిత చర్యలా కసుక్కున నొక్కేసి "సారీ అక్కా.." అన్నాను. ఆమె ఆ దెబ్బకి కొట్టడం ఆపి, కోపంగా కూర్చుండిపోయింది. ఆమెనే చూస్తూ "ప్చ్.. ఈ టెక్నిక్ తెలిస్తే చిన్నప్పుడు చాలాసార్లు, నువ్వు నన్ను కొట్టకుండా ఆపేవాణ్ణి." అన్నా. " ఏ టెక్నిక్కూ?" అని, అంతలోనే నేనన్నది అర్ధమై, "నిన్నూ.." అని కొట్టడానికి మళ్ళీ లేవగానే, ఆమె నడుము పట్టుకొని వళ్ళోకి లాగేసాను. ఆమె గిలగిలా కొట్టుకుంటూ "వదులు..వదులు" అంటుంది. "వదిలితే కొడతావ్..వదలను." అంటూ ఇంకాస్త గట్టిగా పట్టుకున్నాను. అలా పట్టుకోవడంలో, నాకు టెంప్టేషన్ పెరిగి, నా బుజ్జిగాడు లేచినిలబడ్డాడు. నా వళ్ళో కూర్చున్న అక్కకి, ఆ గట్టిదనం గట్టిగా గుచ్చుకుంది. ఆమె గింజుకోవడం ఆపేసి, కొద్దిక్షణాలు సైలెంట్ అయిపోవడంతో, నేను నా పట్టు వదిలేసాను. అక్క పైకి లేచి వెళ్ళిపోయింది. నాకు ఎందుకో కాస్త సిగ్గుగా, కాస్త బాధగా అనిపించింది. దాంతో వెళ్ళిపోతున్న అక్కని పిలిచా. ఆమె ఆగింది. ఆమె దగ్గరికి వెళ్ళి "సారీ అక్కా." అన్నాను. ఆమె నవ్వేసి " ఇట్స్ ఆల్ నేచురల్ బ్రో.." అనేసి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.

ఎందుకో నా మనసంతా వెలితిగా అయిపోయింది. అక్కతో కాసేపు గడపాలని ఉంది. వెళ్ళలంటే కాస్త ఎంబ్రాసింగ్ గా ఉంది. ’ఏంచేయాలా’ అన్న ఆలోచనలో ఉండగా, కాలింగ్ బెల్ మోగింది. తలుపు తెరిచి చూస్తే అమ్మా,నాన్నా. యదావిధిగా అక్కా, నేనూ ఎవరి రూమ్ లో వారు దూరి చదివేసుకుంటూ ఉండగా, రాత్రి ఎనిమిది గంటలకి, అమ్మ భోజనానికి పిలిచింది. అందరం కలసి భోజనం ముగించిన తరువాత, అమ్మ అందరికీ అరటిపళ్ళు ఇచ్చింది. అక్క అరటిపండు తీసుకుంటే, నాకు నవ్వు వచ్చి, తలపక్కకు తిప్పుకొని నవ్వుకున్నాను. కాని అక్క అది గమనించి " నాకు వద్దమ్మా" అని వెళ్ళిపోతుంటే, " అదేంటే, నీకు ఇష్టమని మరీ తెచ్చా. ఏమయింది నీకు? వేషలేయకుండా తీసుకో." అని కసిరింది అమ్మ. "నాకొద్దని చెప్పానా." అని అరిచింది అక్క. " అక్కకి అరటిపండంటే అంత ఇష్టమా అమ్మా!" అని అడిగా. "అవునురా చిన్నప్పటినుండీ దానికి బాగా ఇష్టం కదా." అంది అమ్మ ’ నీకు తెలీదా ’ అన్నట్టు. అక్క నన్ను కొరకొరా చూసుకుంటూ తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది. తనకు అరటిపండు అంటే ప్రాణమని నాకు తెలుసు. పాపం నా వల్లే తినకుండా వెళ్ళిపోయింది. "అమ్మా నేనిస్తా అక్కకి ఇలా ఇవ్వు." అన్నా. " ఏమో మీ అక్కా, తమ్ముళ్ళు ఏదో పడండి. నాకు నిద్రవస్తుంది." అని అమ్మ అరటిపళ్ళను నా చేతిలో పెట్టి వెళ్ళిపోయింది. నేను అవి తీసుకొని అక్క గదిలోకి వెళ్ళా.

అక్క అలిగి మంచంపై బోర్లా పడుకొని ఉంది. నేను వెళ్ళి పక్కన కూర్చొని వీపుపై చేయివేసి "అక్కా..." అని పిలిచాను. నా చేతిని విదిలించి కొట్టింది. " మా బంగారు అక్కవి కదా. ప్లీజ్, లే అక్కా." అన్నా ఆమె వెన్నుపై రాస్తూ. "స్.." అని పైకి లేచి నిఠారుగా కూర్చుంది. " ఒరేయ్, ఎక్కడన్నా చెయ్యివేయ్. కాని నా వెన్ను మీద మాత్రం చెయ్యివేసి అలా నిమరకు." అంది. "ఎందుకూ!" అన్నా ఆశ్చర్యంగా. "స్స్..వద్దని చెప్పాగా, అంతే...అన్నీ నీకు చెప్పాలా?" అంది పళ్ళబిగువున ఏదో ఫీలింగ్ నొక్కిపెడుతూ. అదేంటో తెలుసుకోవాలని విపరీతమైన గులపుట్టింది నాకు. ఆమె గమనించకుండా, జాగ్రత్తగా నా చేతిని ఆమె వెనక్కి చేర్చి, మళ్ళీ ఆమె వెన్నుపై నిమిరా. "స్..స్..స్.." అని, " వద్దురా బంగారం.. నువ్వు పో బయటకి." అని లేచి గోడకి జారబడి నిలబడింది. అప్పుడు అర్ధమయింది నాకు. అక్కకి వెన్నెముకపై నిమిరితే సెక్సువల్ గా ఎరైజ్ అవుతుందనీ, ఆ మూడ్ వస్తుందనీ. విషయం గమనించగానే నాకు నవ్వు వచ్చింది. " అర్ధమయిందక్కా. మా బావ ఎవడోగానీ, లక్కీఫెలో. పెద్దగా కష్టపడఖ్ఖర్లేదు. జస్ట్ వెన్ను మీద అలా నిమిరితే చాలు." అన్నా చిలిపిగా నవ్వుతూ. " చంపుతా వెదవా. బయటకి పో." అంటూ నన్ను బయటకి గెంటేసి తలుపువేసేసుకుంది. అలా గెంటుతున్నప్పుడు, సిగ్గుతో ఎర్రబారిన అక్క బుగ్గలు భలే ముద్దుగా అనిపించాయి. అమ్మో! ఆ మాట అంటే నన్ను చంపేస్తుంది. ఇక ఆ రాత్రికూడా నాకు సరిగ్గా నిద్ర పట్టలేదు, చేతికి అంటిన ఆమె స్థనాల మెత్తదనం, వెన్నుపూసలో విరుపూ, ఎర్రబారిన బుగ్గలూ తలచుకొని.

రాత్రి సరిగ్గా నిద్ర లేకపోవడం, పైగా ఆ రోజు ఆదివారం కావడంతో, లేట్ గా నిద్ర లేచా. ఫ్రెష్ అప్ అయి బయటకు వచ్చేసరికి, నాన్న బయటకి వెళ్ళిపోయాడు. అమ్మ వంట వండుతుంటే, అక్క యమా సీరియస్ గా హెల్ప్ చేసేస్తూ, అటూ,ఇటూ తిరుగుతుంటే, ఆమె వీపుపై జడ వయ్యారంగా ఊగుతుంది. ఆ జడని చూడగానే, వెన్ను మేటర్ గుర్తొచ్చింది. నెమ్మదిగా, చప్పుడు చేయకుండా, వెనక్కి తిరిగి పనిచేసుకుంటున్న అక్క వెనక్కి చేరి, వేలితో ఆమె వెన్నెముకపై రాసా. " అక్..." అని ఒక జర్క్ ఇచ్చి, వెనక్కి తిరిగింది. ఆ అరుపుకి "ఏమయిందే.." అని అమ్మ అడిగితే, "బల్లి పడిందనుకున్నానమ్మా." అంది నావైపు కరిచేసేట్టు చూస్తూ. అమ్మ నావైపు చూసి "వంటగదిలో నీకేంట్రా పనీ? బయటకి పో." అంది. " అవునురా బయటకిపో" అంది అక్క కూడా. “వెళ్తాం, ఆకలేస్తుంది. ఒక అరటిపండు ఇస్తే వెళ్ళిపోతాం." నా మాటలు కంప్లీట్ అయ్యేలోగా లాగి వీపుమీద ఒక్కటిచ్చుకుంది అక్క. అది పట్టుకొని, హాల్ లోకి వచ్చి టీ.వీ చూస్తూ కూర్చున్నా.

పది నిమిషాల తరువాత కాఫీ పట్టుకొచ్చి ఇచ్చింది అక్క. తరువాత నా పక్కన కూర్చుని, నా వీపుమీద రాస్తూ "సారీరా, గట్టిగా తగిలిందా?" అంది అక్క. ఆమె మొహంలో గిల్టీ ఫీలింగ్ కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది. అది చూసి "నువ్వేగా కొట్టిందీ, పెద్దగా నొప్పి ఉండదులే." అని నవ్వేసా. అక్క కూడా నవ్వేస్తూ " వెదవా " అని "ఒరేయ్, లేచి తయారవ్వు. మూవీకి పోదాం." అని తన గది లోకి వెళ్ళబోతూ, ఆగి "నీ బనానా రాణి కూడా వస్తుంది." అని కిలకిలానవ్వుతూ వెళ్ళిపోయింది. నేను తయారయ్యి వచ్చేసరికి, అక్క రెడీ అయ్యి వచ్చింది. పింక్ జీన్స్, బ్లూ టాప్ తో హాట్ గా ఉంది. నేను వెళ్ళి బైక్ స్టార్ట్ చేయగానే వెనక కూర్చుని, నా నడుము చుట్టూ చేయివేసి గట్టిగా హత్తుకొని కూర్చుంది. ఆమె మృదువైన స్థనాలు నా వీపుపై మెత్తగా గుచ్చుకొని గిలిగింతలు పెడుతుంటే, అది చాలదన్నట్టు నా భుజంపై ఆమె గడ్డాన్ని ఆనించి కబుర్లు చెబుతుంది. నా బుజ్జిగాడు లోపల విపరీతంగా గోల చేసేస్తున్నాడు. దీనికితోడు ఆమె ఒకచేతిని నడుము పైనుండి తీసి, నా తొడపై వేసింది. ఆ దెబ్బకి నాకు అక్కడే కారిపోయేట్టు ఉంది. వళ్ళంతా వణుకు వచ్చేస్తుంది. బైకును తోలలేకపోతున్నా. " ఏంటిరా! ఏదో తేడాగా ఉన్నావ్?" అంది అక్క. " ఏంలేదక్కా." అన్నాను. "మ్...అయితే నీ టెంప్టింగ్ పాయింట్ ఇదన్న మాట. నా మరదలు చాలా అదృష్టవంతురాలురా. నిన్ను ఇలా అంటే చాలు టెంప్ట్ అయిపోతావ్." అంది నా తొడమీద చేయివేసి నిమురుతూ. "స్..అక్కా..." అన్నాను భరించలేనట్టుగా. "మరి నా వెన్ను నిమిరితే నాకూ ఇలాగే అనిపించింది." అంది చిలిపిగా.


నేను ఏమీ మాట్లడకుండా బైకుని వెనక్కి తిప్పా. " ఏయ్...ఎక్కడికిరా?" అంది అక్క. "ఇంటికి. చిన్న పని ఉంది. వెంటనే వచ్చేద్దాం." అన్నాను. ఎక్కువ దూరం వెళ్ళక పోవడంతో, ఐదు నిమిషాల్లో ఇంటికి చేరాము. అక్కని పార్కింగ్ లోనే వదిలేసి, లోపలికి పరుగెత్తా. దాదాపు పదిహేను నిమిషాల తరువాత బయటకి వచ్చా ఆయాసపడుతూ, నీరసంగా. "ఏం చేసావురా ఇంతసేపు?" అడిగింది అక్క. "బాత్ రూమ్ కి వెళ్ళా." అన్నా కాస్త నీరసంగా. " మరి ఎందుకలా నీరసంగా ఉన్నావు?" అని, అంతలోనే మేటర్ అర్ధమయ్యి, మొహం ఎర్రబడి పోగా "ఛీ...వెదవ, వెదవ, వెదవ...." అని నా భుజంపై పిడిగుద్దులు కురిపించింది. "అదికాదక్కా! బాగా టెంప్ట్ అయిపోయానూ.... తట్టుకోలేకా..... బాత్ రూమ్ లో.." అని చెప్పబోతుంటే, " ఛీ వెదవా! ఇక ఆపు సిగ్గులేకుండా." అని బైక్ ఎక్కి "పోనీయ్, అక్కడ అది వెయిట్ చేస్తూ ఉంటుంది." అంది. నేను థియేటర్ దగ్గరకి తీసుకుపోయాను. ఈసారి అక్క నన్ను మిల్లీమీటర్ కూడా టచ్ చేయకుండా దూరంగా కూర్చుంది. కానీ, ఆమె సిగ్గుపడుతూ ముసిముసిగా నవ్వుకోవడం, మిర్రర్ లో గమనించా...... (To be continued in Part-03)